Τα μάθατε???

Μια μικρή καλησπέρα από μια βροχερή δυτική Ελλάδα!
 Η τόσο ιδιαίτερη και απίθανη pyroessa κάνει εδώ και μέρες ένα giveaway! Τα δωράκια είναι εκπληκτικά και μοναδικά (όπως η ίδια) φυσικα!!!
 Γενικά, την ανακαλυψα τώρα τελευταία και πρέπει να ομολογήσω ότι η δουλειά της είναι απλά ΥΠΕΡΟΧΗ!!!
Χαίρομαι που την ανακάλυψα!
Φιλάακιααααα!!!      
                                 
                                              *Vailie*

Angels' dance!

Καλησπέρα πέρα για πέρα!!!
Χάθηκα τις τελευταίες μέρες,το ξέρω!
Οι υποχρεώσεις πολλές και τρέχουμε σαν τους παλαβούς! Και πάλι δεν τα προλαβαίνουμε!
Σε 2 μερούλες φεύγουμε για να περάσουμε τα Χριστούγεννα με τους γονείς μου εις τας εξοχάς της Δυτικής Ελλάδος και πρέπει να έχουν τακτοποιηθεί όοολες οι εκκρεμότητές μας και να φτιαχτούν και βαλίτσες! (Καλό,ε?)
 Ουφ! Ελπίζω να τα προλάβω! Έχουμε βάλει ένα deadline με το παλικάρι μου και θέλουμε να τα καταφέρουμε!

Δεν θέλω όμως να φύγω και να σας αφήσω έτσι...
Σας χαρίζω μερικές όμορφες στιγμές  μαζί με τις ευχές μου!
Συγχωρήστε μου την αδυναμία να ασχοληθώ (ακόμη) περισσότερο με το μπλογκ μου.
Εύχομαι με τη νέα χρονιά να καταφέρω να αξιοποιήσω τις άπειρες δυνατότητες του διαδικτύου (και τις δικές μου).
Φιλιά σε όοοολη την μπλογκογειτονιά!

...............................................................................................................................................................

                              Να σας συστήσω τις κόρες μου! Η πεταλούδα μου και η πασχαλίτσα μου!

 Φοράνε τουαλέτες -δημιουργίες a la Vailie- για να καλύψουν τις ανάγκες του γάμου μιας αγαπημένης εξαδέρφης! Ο γάμος έλαβε χώρα τον μήνα Ιανουάριο του 2011 (να μας ζήσουν!), μα τα ζουζουνόπαιδα ενίοτε ξετρυπώνουν τα φορέματα τους (εδώ μήνα Ιούλιο) σαν τις ξωτικιές των παραμυθιών........

                                                    ...........και μόλις τα φορέσουν .......

                                             .............αρχίζουν να χορεύουν...............................

                                       ........................να αγκαλιάζονται........................................

                                        ...........................να ποζάρουν.........................................

                                         .....................να στροβιλίζονται.................................

                                         ..........................να κυνηγιούνται....................................

                                        ...................................να χοροπηδούν.........................

                                        ......................να τρέχουν γύρω-γύρω..........................

  Και στο τέλος, αποκαμωμένα να ξαπλώνουν... (όχι  στα γρασίδια), μα στα πλακάκια....!
(Είπαμε, είναι και Ιούλιος μήνας εδώ,ανάψανε από το χοροπηδητό!Ειλικρινά δεν σταματάνε αν δεν αρχίσουν να παραπατάνε από την κούραση!)
                                              Ουπς! Τρύπωσε και το μελισσάκι μας!.....


                                           Ή μήπως να πω το πιο μικρό αγγελάκι μας?

                                               Μέσα στην τρελλή χαρά όπως πάντα........

                        Με ένα "όπαα!" και με φόρα, θα τραβήξουμε της ζωής την ανηφόραααα......!

 Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
 Θα τα πούμε ξανά σε λίγες μερούλες........


                                                                Από καρδιάς....
                                                                                      *Vailie*  (που σας αγαπά πολύυυυ)   ;ο)



Υ.Γ.:Τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα μπορούσαν με λίγα πουπουλάκια να'ναι και χιονονιφάδες.... (στην χειμερινή εκδοχή τους...) αν και συνήθως λειτουργούν ως....χιονοστιβάδες (!) παρασέρνοντας κι εμένα και τον πατέρα τους καθώς πέφτουν πάνω μας! χαχαχα!!! :ο)))

................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................

 Υ.Γ.2: Η ανάρτηση αυτή θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό της pink dreamer  με τα αγγελάκια!
Τρέξετε να προλάβετε τελειώνουν οι μέρες! Και κάντε και μια βολτίτσα στο υπέροχο μπλογκ της! Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο άτομο!... Νομίζω πως μικρή έπεσε μέσα στην χύτρα με τη νεραϊδόσκονη......
                                              Για περάστεε! Για περάστεεεεε!!!! :οp
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ......

       Μια σύντομη και νυσταγμένη καλησπέρα θα σας πω απόψε,μια και το έντονο πρόγραμμα των τελευταίων ημερών με κάνει να χασμουριέμαι από τις 9... Κι εγώ μαζί με τις κότες!
      Απόψε θέλω να σας δείξω την τελευταία μου κατασκευή και να λάβω με αυτήν μέρος στον διαγωνισμό της γλυκιάς μας Ανεράϊδας που σκέφτηκε να μας επιτάξει όλες τις πιστές των crafts σε ένα Χριστουγεννιάτικο και γιορτινό παραλήρημα! Περάστε μια βολτίτσα από το μπλογκόσπιτο της να πάρετε μια γεύση του τι εννοώ και αν δεν σας πιάσει "δημιουργική μανία" να μην με λένε Βαϊλί!!! χαχα!
       Κι εγώ έχω πολύ καιρό που μπαίνω στο μπλογκ της και όλο πέφτω πάνω στον  διαγωνισμό. Δεν με άφηνε να το ...αποφύγω! (όχι ότι ήθελα δλδ...χιχιχι!) Στην πραγματικότητα προσπαθώ εδώ και μέρες να βρω λίγο χρόνο για να φτιάξω αυτό που είχα στο μυαλό μου,μα όλο κάτι άλλο έβγαινε πιο επείγον (και πεζό φυσικά , του τύπου πηγαινέλα στη δουλειά και...δουλειά (!),δουλειές του σπιτιού,μικρά καλικαντζαράκια που χοροπηδούν διαρκώς γύρω μου,εκκρεμότητες εντός κι εκτός της οικείας οικίας......με νοιώθετε,ε? Και ποια μαμά δεν τα βιώνει όλα αυτά...
       Anyway.... ,επειδή είπα ότι θα είμαι σύντομη απόψε (αν και δεν το βλέπω,χα!) ας μπω στο ψητό...
Είχαμε  από χρόνια  (απ'όταν παντρευτήκαμε με το παλικάρι μου) αγοράσει το παρακάτω στεφανάκι για το σπίτι μας. Τότε το είχα πάρει επειδή ταίριαζε με το μπλε σαλόνι μας.

 Δεν ήταν άσχημο, μα έβγαζε μια πλαστικούρα, ένα "tres banale"!
 Σε μια κρίση λοιπόν της στιγμής και ύστερα από αναβολές περίπου 10 ετών, χεχε, είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου ΚΑΙ για το στεφανάκι μας!  Αρπάζω λοιπόν το στεφανάκι, τις τσόχες , το glue gun μου και άρχισα...

 Πρώτα, ξεκόλλησα όλα τα κομμάτια από το στεφάνι αφήνοντας μόνο το γύρω-γύρω. Μετά σκέφτηκα να φτιάξω ένα πουλοσπιτάκι , μιας και τους έχω αδυναμία. Από τσόχα το έφτιαξα και όπως βλέπετε, σε κάποια σημεία πρόσθεσα βαμβάκι για να μην φαίνεται πατημένο.

  Έκοψα και μια λωρίδα για σκεπή, την οποία την κόλλησα στη μέση για να γίνει λίγο τριγωνική... (ας είναι καλά το πιστόλι μου...)

 Την παραγέμισα και αυτή με βαμβάκι....και την προσάρμοσα στο υπόλοιπο σπιτάκι!
Όμως, ένα πουλοσπιτάκι χρειάζεται κι ένα πουλάκι... Πως να το αφήσω μοναχούλι του?
Πήρα λοιπόν κάποια κομμάτια τσόχας που είχαν περισσέψει από άλλη φορά και έφτιαξα ένα πουλάκι , το οποίο παραγέμισα επίσης με βαμβάκι. Νά το! (μην με ρωτήσετε τι σόϊ είναι το π'λι γιατί δεν ξεύρω!)

  Και τότε έγινε κάτι μαγικό! Το σπιτάκι προσκάλεσε το πουλάκι, αν θέλει να φτιάξει εκεί την φωλίτσα του και να κάνει τα αυγουλάκια του...

  Το πουλάκι δέχθηκε με χαρά,γιατί ερχόταν κρύο πολύ και σύντομα θα έπεφτε χιόνι!.....

  'Ηρθε η νύχτα, ήρθε και το κρύο, ήρθε και το χιόνι...μα το μικρό πουλάκι είχε  προστατευμένα τα αυγουλάκια του... Στάθηκε μπροστά στο πουλοσπιτάκι του και ευχαρίστησε το Θεό που το φρόντισε για άλλη μια φορά μέσα στην αδυναμία του!...

  Καληνύχτα μικρά και αδύναμα πουλάκια.... Μην ανησυχείτε!  Ο Θεός θα φροντίσει για όλα μας....
                              Σσσσς!........
                                         
  Όνειρα γλυκά και χρυσοκλωστές να κρατούν τα αστέρια...........


                                                                                    *Vailie*

ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΕΡΗ!!!

Καλησπέρα!!! με μια κούπα ζεστό τσάϊ, σας υποδέχομαι στο σπιτικό μου...

 Ελπίζω να σας βρίσκω ΟΟΟΛΕΣ καλά! Εγώ καλά είμαι με κάποιες εντάσεις (βεβαίως-βεβαίως) ... τύπου "άντε να βγει η βδομάδα η ρημάδα",κλπ,κλπ! Λοιπόοοον,όπως ξέρετε σε προηγούμενή μου ανάρτηση σας έδειξα το πως (με την παρότρυνση της αγαπημένης Ρένας ) μια κρεμάστρα  μεταμορφώθηκε σε αγγελάκι!

 Πριν 2 μέρες, βρέθηκα στην ευχάριστη,καταπληκτική,μοναδική και υπέρμετρα χαρούμενη θέση να παραλάβω έναν φάκελο από την ίδια και να περιέχει κάτιτις...δικό της! Με περίμενε μια υπέροχη καρτούλα! Διακοσμημένη με....ένα αλουμινοκαπάκι φυσικάααααα!!!!! Μα τι περιμένατε καλέ? Η Καλή μας Ρένα, είχε επιστρατεύσει κάθε γνωστό και άγνωστο να της δώσει τα γνωστά και φαινομενικά άχρηστα υλικά εδώ και καιρό! Και έτσι είχε ένα γερό απόθεμα που χρησιμοποίησε και διακόσμησε με υπέροχο και μοναδικό τρόπο! Μέσα η κάρτα μου είχε κι ένα γλυκό μνμ από την ίδια, όπου έλεγε και πως μπορούσα να χρησιμοποιήσω το αλουμινοκαπάκι μου (σαν στολίδι, σαν γούρι-παρεπιπτόντως δείτε  και την σχετική ανάρτηση εδώ πως να φτιάξετε το εν λόγω γουράκι),μα ΠΩΣ? σας ρωτάω ΠΩΣ? να το αποχωριστώ? Βρίσκεται στο κομοδίνο μου και με κάνει να χαμογελώ! (βλέπετε την νεραϊδομαμά...?καταλάβατε τώρα...)

                                                           Μυρίζει....Ρενούλα..........  :ο)

Σε ευχαριστώωωωωωω!!!!!!!!!!! Με έκανες τόοοσο χαρούμενη,καλή μου!

................................................................................................................................................................

 Και τώρα θα ήθελα να σας δείξω μια περσινή χειμωνιάτικη δημιουργία μου.! Είναι μια καρφίτσα και με αυτήν θα ήθελα να συμμετάσχω στην άλλη όμορφη ιδέα της Ρένας, της Κικής  και της Μαρίας για την ανταλλαγή δώρων! Έγινε από την αφεντομουτσουνάρα μου με βελονάκι και μοχεράκι. Διακοσμήθηκε με λουλούδι πάλι πλεγμένο με το βελονάκι και γυαλιστερό νήμα και με ένα μαργαριταράκι στο κέντρο!

 Θα χαρώ πλυ πλυ πλυ να κοσμεί σε λίγες μέρες το πέτο μιας αγαπημένης φίλης.... 

Είπα να περιμένω την εκπνοή της τελευταίας μέρας πάλι  (όπως με το κρεμαστρο-αγγελάκι μου) για να μπορέσω να ανταλλάξω με την ίδια τη Ρένα,μα τελικά λέω να μην κοπεί η δική μου αναπνοή στο τέλος μέχρι να κάνω την αναρτησούλα μου γεγονός!( να σκεφτόμαστε και λίγο την υγεία μας,εεεε? Φανταστικές μου μπλογκοφίλες....!χαχαχα!!!)

 Επίσης, μου άρεσαν πάρα πάρα πολύ και οι δημιουργίες της Κικής και της Μαρίας και δε θα'θελα να ρίξω κάποια  τους... Αναρτώ λοιπόν απόψε το δωράκι μου και κάνω υπομονή να τελειώσει ο μήνας!!!χαχαχα! :οp 

 Πώς σας φαίνεται?

Είναι φτιαγμένο με φροντίδα και αγάπη  από την Vailie...  (c'est moi!)

 Ωχ! Ωχ! Που βρέθηκαν αυτά τα μικρούλια?  Βρε τα καλικαντζαρούδια μου........

 (Sorry για την ξαπλωτή φωτό, δεν θυμήθηκα να την σηκώσω εγκαίρως και μετά δεν με άφηνε να την αλλάξω...)

 Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν ....... και όλο σκανταλιές είναι!    ;ο)  

Και ξέρετε, αυτά τα καλικαντζάρια είναι από αυτά που δεν φεύγουν,είναι ταγμένα να κάνουν όλο τον χρόνο σκανταλιές σε αυτό το σπίτι,στο δικό μας...! χιχιχι!

                                   (Μανιταράκια από φελτ με την τεχνική του needle-felting...

Θα γίνει σχετική ανάρτηση.... Υπομονή! Έχω πολλάαααααα να σας δείξω ακόμη και δη κατασκευές! Είναι το φετίχ μου...!)

 Ελπίζω να μην σας κούρασα! Τελείωσε και το τσάϊ.... Λέω να ρίξω και κάναν ύπνο τώρα... Ααααααααχ! (=χασμουρητό)  

 Καλό σας βράδυ και σας ευχαριστώ που περάσατε! 

                                                        φιλάαακιααααα!!!

                                                                     

                                                                                                       *Vailie*

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ......

Γεια και χαρά στην μπλογκογειτονιά!!!
Κατ'αρχήν, να πω πολλάαααααααα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ στην αγαπημένη μου Αγαθή (byagathi.blogspot.com) και στην γλυκιά μου  Αλέκα (apotinaleka.blogspot.com) που μου χάρησαν  αυτό το βραβειάκι!

Αχ, τι χαρά και έκπληξη μαζί...... Είμαι τοοοσο χαρούμενηηη!!!
 Η χαρά όταν την μοιράζεσαι γίνεται διπλή χαρά! Γι'αυτό κι εγώ θα χαρίσω αυτό το βραβείο για "μικρά" σπιτάκια  (κάτω των 200 αναγνωστών)στα εξής καλά παιδάκια:
*kapaworld.blogspot.com
*fraulitsasworld.blogspot.com
*elenfly.blogspot.com
*xeirodimiourgies.blogspot.com
*jennysdreamylife.blogspot.com
 Με γεια και με χαρά σας ! Να τους χιλιάσουμε!!!  ;ο)

...............................................................................................................................................................

 Και ας περάσω σε κάτι άλλο τώρα!
Όπως όλοι, λίγο-πολύ, έτσι κι εμείς στολίσαμε την προηγούμενη εβδομάδα το σπιτάκι μας στα γιορτινά του με πρωτοστάτη φυσικά το έλατό μας!  Τα τελευταία χρόνια έχουμε δημιουργήσει κάτι σαν παράδοση: καλούμε τα αδέρφια μας και τους γονείς και το στολίζουμε όλοι μαζί! Ιδίως τώρα που έχουν ξεπεταχτεί και τα πιτσιρίκια μας, άλλο που δεν θέλουν για να  βρουν αφορμή να συναντηθούν και να παίξουν!

  Να ένα μικρό καλικαντζαράκι (η μικρή μου κόρη) βάζει και βγάζει το σκουφί της!
(είναι η κλασσική ακατανίκητη περιέργεια του αν θα ξαναμπεί το σκουφάκι στο κεφαλάκι άπαξ και το βγάλει!!!)

  Κι άλλα καλικαντζαράκια ξετρύπωσε ο φακός της μηχανής! Απ'τα μουτράκια φαίνεται πόσο καλά παιδάκια είναι...

................................................................................................................................................................
 Κι εδώ μερικά από τα αγαπημένα μου στολίδια...
Αυτά τα δύο τα κρατούσαν στα χεράκια τους δυο απ΄τις αγαπημένες μου ανιψούλες όταν ήρθαν να μας επισκεφτούν πέρυσι για τις γιορτές! Μπήκαν δειλά-δειλά  κρατώντας από ένα στολιδάκι η καθεμιά και ήταν τόσο γλύκες... Τα ματάκια τους τα 'λέγαν όλα... Τις γέμισα φιλιά..(πώς να αντισταθείς άλλωστε στα ζαχαροκόριτσα?)

 Τα παρακάτω στολιδάκια είναι ξύλινα και αγορασμένα εδώ και λίγα χρόνια από ένα μαγαζί που έφερνε πραγματάκια από την Γερμανία,όπου τα Χριστούγεννα έχουν ένα λίγο διαφορετικό χρώμα απ'ό,τι εδώ. Στα αστεράκια μου αρέσουν αυτές οι τόσες λεπτομέρειες...

            Το μικρό "πουλοσπιτάκι" το έκαναν φωλίτσα τους τα δυο σκιουράκια... σκουικ!

 Από το ίδιο μαγαζάκι, πλεγμένες χιονονιφάδες κι ένα μανιτάρι και κοκαλωμένα με κόλλα. Που θα μου πάει? Θα μάθω να τα φτιάχνω κι εγώ... Θέλω να φτιάξω αστεράκια και αγγελάκια και καμιά καμπανούλα και μανιτάρια φυσικα!... (μια αδυναμία στα μανιτάρια την βλέπετε,νομίζω...ε?) :ο)

 Κι εδώ έχουμε τις...καρδούλες μας! Μία για κάθε μέλος της μικρής μας οικογένειας...

  Ραμμένες  από ύφασμα κοτλέ και μάλλινο με μπαλώματα και κουμπάκια και κορδελάκι για να        κρεμιούνται από το δέντρο μας!

                        Μια για τον μπαμπά,μια για την μαμά και από μια για κάθε κοριτσάκι μας!

 Το σπουργιτάκι τρύπωσε κι αυτό να βρει καταφύγιο ανάμεσα στα κλαδιά του ελάτου μας,

  Να και δυο χιονονιφάδες από συρματάκια-καθαριστήρες της πίπας του μπαμπά μας! Τις φτιάξαμε πέρυσι μαζί με τις μεγάλες μου κόρες και μοιράσαμε και σε άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας. Όταν είδα το παληκάρι μου να συνοφρυώνεται όμως, επειδή δεν έβρισκε να καθαρίσει την πίπα του...ε,τότε σταματήσαμε την παραγωγή.....χιχιχι!

  Αγαπημένα μου επίσης είναι αυτά τα αγγελάκια,που ποτέ δεν κρέμασα γιατί κάνουν παρεούλα στη νεραϊδομαμά. Μμμμμ,μήπως πρέπει να βγω προς αναζήτηση κι ενός τρίτου μιας κι έχω τρία κοριτσάκια? Εύλογος ο παραλληλισμός,δεν νομίζετε?    :-p

 Τα δυο δεντράκια με τους χιονανθρώπους,ένα τσόχινο κι ένα ξύλινο,είναι κι αυτά περσινά αποκτήματα και πλέον ανήκουν στα αγαπημένα της συλλογής μου! (εκτός από τα μανιτάρια,λατρεύω και τους χιονανθρώπους...)

 Τέλος, έκανα ένα δώρο πέρυσι στον εαυτό μου( γιατί δεν μπορούσα να περιμένω  να μάθω να πλέκω αστεράκια και καρδούλες amigurami για να την αποκτήσω). Πρόκειται γιαυτή την γιρλάντα που κοσμεί πλέον το προσκέφαλό μας...

                                     Ωχ! Τα καλικαντζαράκια άρχισαν πάλι τις σκανταλιες....

 Να και το δέντρο μααααας!!!! Και του χρόνου!Και του χρόνου!  Έχει κάποια κενά γιατί τα ζουζούνια έχουν μια τάση να βάζουν πολλά στολίδια σε ένα σημείο και η φωτο τραβήχτηκε πριν τα ανακατανείμω λίγο καλύτερα. Βασικά δεν έκανα πολλές αλλαγές,γιατί  δεν μου αρέσει να διορθώνω την φιλότιμη προσπάθεια των μικρών μας βοηθών. Έχουν την άποψη τους και μου αρέσει! Δεν είναι μόνο η μαμά που τα ξέρει όλα και τα κάνει σωστά, δεν θέλω να τους κόβω την έμπνευση και την χαρά...

Είναι όμορφο να βλέπεις να δημιουργούνται αναμνήσεις γεμάτες αρώματα, χρώματα,γεύσεις και ζεστές εικόνες πλαισιωμένα όλα με χριστουγεννιάτικες μελωδίες από Ρούντολφ,το ελαφάκι έως τον ανεπανάληπτο Σινάτρα...! Κούπες με διάφορα είδη τσαγιού και γλυκάκια που περιφέρονται, κάνα ποτάκι "on the rocks" για τους μπαμπάδες,τα παιδάκια που στολίζουν και...ξεστολίζουν(!) και οι μαμάδες που προσπαθούν να σώσουν τα κρυστάλλινα στολίδια από τους καλικάντζαρους!χιχι!

Αυτά για σήμερα καλές μου μπλογκόφιλες! Συγγνώμη αν σας κούρασα λιγάκι,μα πείτε μου πιο στολιδάκι να αφήσω "αν-ανάρτητο"? Θα μου παραπονιόταν...... και ο γλυκός μου χιονανθρωπάκος πάντα γελαστός,δίνει το παρόν λέγοντας με το χαμογελάκι του πως ΟΛΑ ΘΑ' ΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!
 Με το καλό λοιπόν, κι άγιες τούτες μέρες να μας βρουν με τις οικογένειες μας αγαπημένους,μονοιασμένους,υγιείς και με την ελπίδα στην καρδιά μας να γεννιέται σαν τον μικρό Χριστούλη!
  Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
      Μια ζεστή αγκαλιά σε καθέναν χωριστά.....................
                                     
                                                                      *Vailie*

ΚΡΕΜΑΣΤΡΟ-ΑΓΓΕΛΑΚΙ...ΣΥΝΕΧΕΙΑ!

 Καλησπέρα στην μπλογκογειτονιά!
 Αυτή είναι η ανάρτηση που υποσχέθηκα με το πώς έφτιαξα το κρεμαστρο-αγγελάκι μου!
Καταρχήν, πήρα μία κλασσική κρεμάστρα  καθαριστηρίου και λυγίζοντας από δω, λυγίζοντας από κει, της έδωσα αυτό το σχήμα...

 Μετά, άρχισα να ψαχουλεύω κάτι παλιά ρουχαλάκια και βρήκα ένα ροζ φανελάκι των παιδιών, λίγο βαμβάκι.....κι έφτιαξα ένα κεφαλάκι!

 Του έβαλα και χεράκια από άλλο σύρμα που είχα και μετά.............................
 Μετά, ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία!!!!! Κλαψ! :ο(
 Είχα αγχωθεί τόσο να το τελειώσω εγκαίρως,που δούλευα πυρετωδώς ψάχνοντας υλικά εδώ κι εκεί προσπαθώντας να κάνω χειροπιαστό αυτό που είχα στο μυαλό μου.... Sorry, guys!

  Εδώ φαίνονται καλύτερα τα χεράκια (έχουν και μια κλίση...)
Λοιπόν, θα σας διηγηθώ την υπόλοιπη κατασκευή!
Όπως έφτιαξα το κεφάλι,συνέχισα να φτιάξω και το σώμα. Με μια φανέλα του μπαμπά μας αυτή τη φορά... Γέμισα πάλι με βαμβάκι (ελπίζω να μην χτυπήσει κάνα μικρό μέχρι να πάρω καινούργιο πακέτο!χιχι)  Και μετά άρχισα να τρώγομαι για το πώς θα φτιάξω το φουστανάκι του αγγέλου μου.
Βρήκα ένα... παλιό τιραντέ νυχτικάκι μου στα αζήτητα! :ο) (από εκείνα που κρατάς για να φορέσεις πάλι όταν αδυνατίσεις...τέτοιο!) ...Το'φαγε κι αυτό η μαρμάγκα!!!
Βασικά,με παίδεψε πολύ το πως να το ράψω και νάναι έξω τα φτερά και μέσα τα χέρια. Ευτυχώς, υπάρχει το συρραπτικό(χεχε) και το glue gun μου (3 χεχεχε!) για τα δύσκολα σημεία!
Δυο μικρά κομματάκια ύφασμα έγιναν σωληνωτά μανίκια, για να είναι ένα ευπρεπές αγγελάκι, και είχε έρθει η ώρα για τα φτερά!
Άλλο ψάξιμο πάλι και δοκιμές,συνδυασμοί χρωματικοί,κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν να τυλίξω με ένα μοχεράκι ροζουλί νήμα και να σταθεροποιήσω με το πιστόλι σιλικόνης πάλι.
Στόλισα το φουστανάκι με κορδέλες και κουμπάκια για να μαζέψω τα μπόσικα,φιογκάκι στο λαιμό να καλυφθεί η στραβή λαιμόκοψη (όλα έχουν κοπεί με το ψαλιδάκι του κεντήματος γιατί πάνω στη βιασύνη μου,ούτε που θυμόμουν που είχα βάλει το μεγάλο μου ψαλίδι...όλα του γάμου δύσκολα...), προσωπάκι ζωγραφισμένο με μαρκαδόρο και ...ΕΥΤΥΧΩΣ που δεν βρήκα εκείνο το κατακίτρινο-καναρινί νήμα  που υπολόγιζα να κοτσάρω στην κεφαλή του αγγελακίου μου! Το μπεζάκι νομίζω του χαρίζει πολύ περισσότερο. Το κάνει πιο φυσικό,ε?
 Βρήκα και μια τρομπέτα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας για τις ανάγκες της φωτογράφησης καιαιαι...........
TA-DA-DAAAAAA!!!!!      

                   Κρεμασμένο στο πόμολο της ντουλάπας μας......(τα λατρεύω αυτά τα πόμολα! Άσχετο...

    Εδώ ξάπλωσε  να πάρει έναν υπνάκο μέχρι να κάνω την ανάρτηση,που τελικά κατάπιε ο μπλόγκερ),

Κι αφού είδε ότι αργούσα , πέταξε ως το κοντινότερο στολισμένο έλατο (στο σαλόνι μας) και θρονιάστηκε ανάμεσα σε όλα τα άλλα στολίδια.!
Αλλελούϊαααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
   (Ας με διαφωτίσει κάποιος πώς να γυρίζω τις φωτογραφίες,γιατί ζαλίζομαι κι εγώ η ίδια τόση ώρα που γράφω να τις κοιτώ στο πλάϊ!χαχα!)
   
     Φιλιά και αγκαλιές σε όλες τις μπλογκόφιλες!!!
                                                                         *Vailie*  :o)

ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩΩΩΩ????.........

Η ανάρτηση μου αυτή είναι για την συμμετοχή μου στον διαγωνισμό της Ρένας Χριστοδούλου με τις κρεμάστρες .
 Λόγω τεχνικού προβλήματος που μόλις μου διέγραψε όοολη την ανάρτηση που ήμουν ετοιμη να δημοσιευσω, σας παραθέτω μόνο το τελικο αποτέλεσμα.

Τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσει αναλυτικη περιγραφη των παθών της κρεμαστρούλας μου μεχρί να γίνει ετσι!!!
Συγγνώμη που είναι στο πλάι, μα δεν έχω μαθει ακόμη να περιστρέφω τις φωτό...
Καλή επιτυχία σε όλους!
Ρεναααααααα!!!!!! Περίμενε μεεεεεεεεε!!!!!!................
                                                                       
                                                                                     *Vailie*   :o)

ΚΡΥΥΟΟΟΟΟ....!!!!!!!

Γεια και χαρά! 

Πωπω κρύο που έχει σήμερα.... Χιονιάς είναι ο καιρός!Τελείως! Η οικογένεια κοιμάται! Μετά από μπόλικη,ζεστή ψαροσουπίτσα, που μοιραστήκαμε με αγαπημένους, τους πήρε ο Μορφέας αγκαλίτσα για όνειρα γλυκά και η μαμά χαλαρώνει λίγο κι εκείνη κάνοντας μια ανάρτηση ακόμη! 

 Και με όλο αυτό το κρύυυοοο (μπρρρρρρ!)  μια σκέψη μου'ρχεται στο μυαλό: σκουφί και κασκόλ,φυσικά! 

Ορίστε λοιπόν, ένα σκουφάκι ,δωράκι που ταξίδεψε ως την μουντή και βροχερή Σκωτία για να δώσει λίγο από το ελληνικό φως! Λίγο ελληνικό γαλανό ουρανό και λίγο μπλε των θαλασσών μας.....

(Έτσι! Για να μην ξεχνιώμαστε....! Γιατί από κάποιους πήρανε κάποτε τα φώτα τους και  τώρα έχουν λυσσάξει να μας σβήσουν απ'τον χάρτη!!!)  

 Επανέρχομαι στο 'κουφί μου όμως!- Έχει και λελούδι πάνω του! Με χάντρες γαλάζιες διάφανες.

                                            Να'το και από άλλη γωνία να διείτε το λέλουδο!

                                               Έχει και λίγη δαντελίτσα στο τελείωμα του!
                                             Με το συγκεκριμμένο νήμα είχα ξετρελλαθεί!

 Μόλις τέλειωσα το 'κουφάκι, έφτιαξα και κασκολάκι! ;-) Και μετά άλλο ένα 'κουφάκι για ένα γλυκό κοριτσάκι!χιχι!  Αλήθεια το απόλαυσα αυτό το νήμα! Και το βελονάκι μου δεν σταματούσε!
Ναι,καλά το καταλαβατε. Ειμαι φανατική του πλεξίματος με το βελονάκι!!! Και όχι μόνο...χεχεχε! Τι? Τζάμπα είχα δυο γιαγιάδες που  πλέκανε σαν τις "τρελλές" για να προλάβουνε να έχουν κάτι προίκα όοοολες τους οι εγγονές? Της μιας γιαγιούκας μου πήρα το όνομα, μα την χάρη την έχω και των δύο τελικά (σε αυτόν τον τομέα,όχι και σε όλα. Άφησα κάτι και για τα άλλα εγγονάκια!χαχαχα!)
Σαν παιδί τις παρακολουθούσα και τις έχω μες στα μάτια μου ακόμα, εκεί, με το εργόχειρο και την υπομονή τους,λες και ήταν κακό να σταματήσουν τα χέρια τους να κάνουν κάτι! Μεγαλώνοντας, και μάλιστα τα τελευταία χρόνια που μεγαλώνω κι εγώ τα παιδιά μου, συνειδητοποίησα πως κάποια στιγμή δεν θα τις έχω πια να μου δείξουν όλα αυτά που ξέρουν και έπρεπε να βιαστώ να μάθω! Τελικά τις λεπτομέρειες μου τις έμαθε η γιαγιά-ιντερνετ με τα βιντεάκια του u-tube....χιχιχι!  8-)

                                                   Άμα σας λέω κρύο, να με πιστεύετε!

                                                Αχ,να χιόνιζε λιγάκι για Χριστούγεννα.......
                             (οι φωτό είναι  από το μπαλκόνι μας τραβηγμένες-πέρυσι όμως...)