Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Back for good.... ;ο)

Καλημέρα στην όμορφη γειτονίτσα μας! :ο)))
 Α, καλέ! Τι είναι αυτό?  Το είδατε?
...χαμόγελο μήπωςςςς????


ΝΑΙΑΙΑΙΑΙ!!!
Χαμόγελο ήταν!
 Λίγο χουζούρι παραπάνω σήμερα (έχουν και οι απεργίες τα καλά τους...)
 αγκαλίτσες με τα ζουζούνια και τ'αγόρι πρωϊνές (για να πάρουμε δυνάμεις)
 Και μετά...μουσικήηηη!!!!!


Fall down seven- Stand up eight!!!

Καιρός να γεμίσω την κούπα με την χήνα  καφεδάκι αχνιστό!
(η πρώτη χρήση της για φέτος...)
Και την ξανακοιτώ....
Η μεσαία λέξη στην κοιλίτσα της...αυτή που φαίνεται πιο πολύ είναι η λέξη...

BELIEVE


   Κι εγώ... πιστεύω!

Ανθίσανε τα κακτάκια μου!




 και  η μικρή βουκαμβίλια με τα φούξια φιλιά....
             (Λεβινάκι, ξέρεις εσύ.... ;ο))




Άρχισα λοιπόν να χορεύω κι εγώ...


Πως θα μπορούσα άλλωστε να αντισταθώ?.....
Σε τρεις νότες υπάρχει μελωδία....
τρεις νότες είναι αρκετές για να σηκωθώ 
....και να αφήσω τα πέπλα μου να πέσουν κάτω!

 ...στο φρεσκοβαμμένο σπίτι μας!
Ναι, ξεπατωθήκαμε για 2 24ωρα με το όμορφό μου αγόρι, μα τα καταφέραμε...!!!
 Έχουμε και παράσημα ανδρείας! Ο καθένας τις γρατζουνιές του ;ο)
 Μα όταν δίνεις ψυχή, δεν μπορεί παρά να πετύχει!
χαχα!




...οι λήψεις από τα χεράκια της κόρης μου....




 Αυτό το νυχτικό το φορούσε κάποτε η μαμά μου....
Λατρεύω τις δαντελένιες του λεπτομέρειες...




Και το ότι φτάνει μέχρι το πάτωμα....
(είναι... πριγκιπικό!)





Τυλίγεται γύρω μου τόσο απαλά και γλιστράω με αυτό στα όνειρά μου....

.....................................................................................................



Τι κι αν ραγίζουν  κρυστάλλινες καρδιές μέσα σε καυτό υγρό...?




 Πάντα τα χαρτομάντιλα συνοδεύονται από λουλούδια...
....τα λουλούδια της καρδιάς ΤΟΥ....
για μένα!!!




Είμαι τυχερή...ας το πάρω απόφαση....

............................................................................................

Να και το γιουσουφάκι μας! χιχιχι!!!




 Ας κρατήσουμες όλοι κάτι κι ας χορέψουμε!




 Μαμά, μοιάζω λίγο? χαχαχα!!!




OOhhh!!!!Yeaaaahhhhhh!!!!!
 You've got the message!!!!




 Ο καρπουζοβασιλιάς μας! με δελφινοκορώνα...




Οι μόνες κατασκευές των τελευταίων ημερών
ήταν η μεταποίηση αυτών των σκουλαρικίων.
 Από έτσι....




 Σε έτσι!
Λίγη λάμψη παραπάνω...




Και αυτή η πέτρα ,που ήρθε από τη Σάμο και ντύθηκε με χαρτοπετσέτα και περάστηκε με υγρό γυαλί από πάνω και γαλάζια τσόχα από κάτω!
(δεν ξέρω τι δεν πέτυχε, ίσως το ότι δεν πέρασα με τίποτα την πέτρα πρώτα... έβγαλε αυτά τα μπεζ σημαδάκια, μόλις της πέρασα το γυαλί. Ξέρει κανείς?)

Λατρεύω τους φάρους! Μόνοι μέσα στα σκοτάδια με τα κύματα να σπάνε πάνω τους κι εκείνοι εκεί! Ταγμένοι στον σκοπό τους... να φωτίζουν τον κόσμο γύρω τους.... και να σώζουν από την καταστροφή!





I'm back again!
 Back for good...

Χαμογελούν τα μάτια μου...
Εεεεεε???




Γιατί εσείς μου το ζητήσατε!
 Επίμονα! Και ένιωσα ότι αξίζει....

 Σε εσάς λοιπόν που με αγαπάτε τόοοσο πολύ 
....και ταξιδεύετε ως την άκρη της μπλογκογειτονίτσας  που είναι το σπιτικό μου....



Καλή σας μέρα! Σας φιλώ....



Για χάρη όσων μ'αγαπούν ή/και νοιάζονται για μένα
 (με ξέρουν - δεν με ξέρουν.....)

Σας ευχαριστώωωω....    από καρδιάς....!    ;ο)

                           Vailie *    @-}--

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012


Καλησπέρα αγαπημένοι....

...με λίγη καλή μουσική να σας συνοδεύει στο αποψινό σας ταξίδι....
για να ξεκινήσει ήσυχα η εβδομάδα , που δεν προβλέπεται και πολύ ήρεμη...






.........................................................................................


Δεν θυμάμαι να σας έχω πει ποτέ για μια μεγάλη μου αδυναμία....




Είναι το πιάνο μου!
Δυστυχώς, δεν έχω καλύτερη φωτο να σας βάλω αυτή τη στιγμή... αυτή είναι τραβηγμένη πριν χρόνια...μα μια ιδέα την πήρατε νομίζω...
Δεν είναι μαύρο  ούτε με ουρά και δεν υπήρξε ποτέ  μόνο του σε ένα δωμάτιο με τζαμαρίες γύρω του 
και τη θάλασσα να αγριεύει απέξω...
Μα ήταν και είναι το πιάνο μου!!!
Μεγάλη αδυναμία.... σχέση πάθους θα μπορούσα να πω! 
Μα και μεγάλος πόνος...
 Εκεί πάνω έχω κλάψει.... έχω γελάσει....
έχω σπάσει τα νεύρα μου.... 
έχω αγαπήσει και μισήσει...



 Έχω χρόνια να παίξω πια....δεν ξέρω αν μπορώ να ξαναπαίξω...
με πιάνει ένας πόνος στην καρδιά μου...

Είναι όπως σε μια σχέση δίνεσαι και αφήνεσαι και μετά έρχεται ο άλλος και σε "κρεμάει"!
 Εκεί που έδωσες το "είναι σου", εκεί στην ανοιχτή πληγή...σου βάζει και αλάτι.... 
(μη δίνετε σημασία...λεπτομέρειες μιας άλλης ζωής....)

Σας αφήνω κι απόψε με τον απόλυτο ήχο του....
Ταξιδέψτε στα όνειρά σας....
ταξιδέψτε με τα μάτια της ψυχής σας ανοιχτά.....
και ,που ξέρετε, ίσως κάπου εκεί συναντηθούμε......




Καλή εβδομάδα να έχετε!


Γλυκό φιλί....απ΄την Βαϊλί!
                                (που σας αγαπά πολύ......)


υγ. Αφιερωμένο σε όσους ξέρουν να ονειρεύονται....



Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Αλλού....

Άλλα ήθελα να σας πω απόψε και άλλα σας γράφω τελικά!

Δεν πάει πιο πέρα η καρδιά μου.....

Ο Σεπτέμβρης είναι γλυκός και η μελαγχολία του με πήγε πίσω σε
  έναν άλλο Σεπτέμβρη......
.....πριν χρόνια....

Πρέπει απλά να αφεθώ να νιώσω χαρούμενη πάλι.......





                   Συγχωρέστε την αδυναμία μου να το ξεπεράσω απόψε.....

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=JYtA-oJ-rpg&NR=1

Απολαύστε το με  τα μάτια  σφαλιστά.....


                                    Σας φιλώ.... Καλή σας νύχτα!

                                         
                                                             Vailie*       

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Να σας πω μια ιστορία?

Στην παραλία με τους αχινούς!
...έτσι την έλεγαν αυτή τη γωνίτσα!
Στο βάθος οι φάροι να ορίζουν τη μοίρα των καραβιών που περνούσαν από τα στενά...




 Εκεί συναντήθηκαν πρώτη φορά οι ματιές τους!
 Η Κοχύλ και ο Σελ... 
...στην παραλία των αχινών...




Και άναψε μεγάλη φωτιά στις κοχυλένιες καρδιές τους...
 Ανάμεσα στα βότσαλα της ακροθαλασσιάς....
με αστερίες και κοχύλια γραμμένη
και με λουλούδια της καρδιάς ζωγραφισμένη.....




Και η αγάπη η δυνατή τους έφερε στο μικρό ξωκκλήσι....
 στην άκρη της παραλίας με τους αχινούς....




...εκεί, ανάμεσα στα φούξια λουλούδια και τα κοχύλια,
πάνω στη χρυσή άμμο,
ένα κρυστάλλινο δάκρυ και μια αιμάτινη καρδιά....




    Ευτυχισμένοι γίνανε ένα...
 



 Εκεί στην ήσυχη και τρυφερή γωνίτσα....
 με τον απαλό παφλασμό των κυμάτων και στο γλυκό φως των κεριών....
 τα κοχύλια τραγουδούσαν στον Σελ για την Κοχύλ του....




Λουλούδια κι έρωτας κάτω από τις δειλές φλόγες....




Και να, που είναι έτοιμοι για ένα όμορφο ταξίδι!




Σήμανε η μπρούτζινη καμπάνα... σε λίγο σαλπάρουν....
η υγρή αγκαλιά τους καλεί κοντά της. 




Για πάντα μαζί....!
Σελ και Κοχύλ...





   Καλοκαιρινές δημιουργίες και βραδυνές οπτασίες με έμπνευση θαλασσινή!

               
Σας φιλώ!

Καλό σας βράδυ......

                                                                             *Vailie*

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Γεια σου γλυκό καλοκαιράκι, αγαπημένο!

Καλό μήνααααααα!!!!
Τι μου κάνετε????
 Ααχ, πόσο έλειψα από την μπλογκογειτονιά.... 
Προσπάθησα σκληρά για να αφήσω λίγα σχόλια πολλές φορές μέσω του κινητού μου, μα τις περισσότερες είχα ένα θεματάκι!  Κι επειδή ως γνωστόν διακοπές πάμε για να ηρεμήσουμε τα νεύρα μας και όχι για να τα τσιτώσουμε,ε, από κάποια στιγμή και μετά...παραιτήθηκα της προσπαθείας!

Εε, μην παίρνετε και πολλή φόρα, δεν έλειψα όοολο αυτόν τον καιρό που δεν έκανα ανάρτηση!
 Ούτε τις μισές μέρες δεν πήρα άδεια. ;ο)

Πολλά πράγματα κάναμε, μπαταρίες δεν ξέρω αν γεμίσαμε πλήρως...Δεν θέλω να ακουστώ αχάριστη, μα γύρισα στο γραφείο και δεν ένοιωθα  "χορτασμένη"!
 Δεν ξέρω αν το νοιώσατε κι εσείς, με αρκετούς που συζήτησα ένοιωθαν το ίδιο!
Έχω συναδέλφους που έφυγαν και ξανάφυγαν με άδεια και ακόμη τώρα κανονίζουν  άλλες λίγες μέρες ή βρίσκονται ακόμη σε άδεια! 
 Δεν ξέρω, ίσως φταίει και αυτή η δόση της εφορίας και άλλοι λογ/σμοί που περίμεναν καρτερικά στα σκαλοπάτια μας να γυρίσουμε και να μας "γειώσουν"!
 Βρε, δεν πα' να πνιγούνε.....!!!

Εγώ δεν θα σας πω άλλα δυσάρεστα!
 Γύρισα και είμαι εδώ να αντιμετωπίσω μαζί σας την δυστυχία που με κακεντρέχεια προσπαθούν να  ρίξουν πάνω μας...
 Όμως υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο! ;ο)   
(Αυτός είμαστε εμείς!Ο απλός κοσμάκης που παλεύει κάθε μέρα!) 
Κάντε κουράγιο και μην στεναχωριέστε φίλες και φίλοι μου!!!

Υπάρχει ένα κοινό μυστικό....για σκύψτε, να σας το πω στ'αυτί.....
Η κακία θα τους μείνει!!!!
Αχαχαχα!!!! :οp

Με την Ελλάδα μας βρε βρήκαν να τα βάλλουν? 

.............................................................................................................................

Λοιπόν....η αναρτησούλα μου περεκτράπηκε για άλλη μια φορά! χιχιχι! Για αλλού ξεκίνησα και άλλα μου βγήκαν στην πορεία!
Ας επιστρέψω λοιπόν και να σας πω θέλω για το τι με περίμενε στο γραμματοκιβώτιο την Δευτέρα που γύρισα πρώτη μέρα από τη δουλειά! (φαντάζεστε μούτρα,ε...?χιχι!)
 Η γλυκιά Γαλήνη της μπλογκογειτονίτσας μας μου είχε στείλει μια υπέροχη κορδέλα για τα μαλλιά, φτιαγμένη από τα χεράκια της!!!
 Μόνο που δεν τσίριξα από την χαρά μου....Πιστέψτε μεεε!!!
Την είχα κερδίσει στο διαγωνισμό της!!!
Και μάλιστα με ειδοποίησε η ίδια ότι κέρδισα!!!
 Τόσο δεν πίστευα ότι θα κερδίσω!χαχαχα! 
Εμ, βλέπετε δεν είμαι από τα άτομα που τα χαρακτηρίζει η τύχη!!! :οp



Η όμορφη συσκευασία του δώρου...




 Το μοντελάκι στήθηκε αμέσως...



Και...Γαλήνη μου, βρήκαμε και άλλη χρήση της υπέροχης κορδέλας σου!
Ελπίζω να μην σε πειράζει.... ;ο)



Την φόρεσα κι εγώ φυσικά, μα είπα να μην σας...τρομάξω!Αχαχαχα!
Κι έτσι την έβγαλα μόνη της φωτο.
Μα πέστε μου...δεν είναι ΥΠΕΡΟΧΗΗΗΗ???
Πόσο λατρεύω αυτή την απόχρωση...

Οι μικρές μου θα το τιμήσουν το δώρο σου! 

.........................................................................................................................

Και κάπου εδώ θα σας αφήσω για σήμερα! 
Υπόσχομαι κατασκευές και tutorials στις επόμενες αναρτήσεις μου! Επιστρέψαμε γεμάτοι κοχύλια, θαλασσόξυλα, βότσαλα.... Θάλασσες και παραλίες αναστενάξανε! χιχιχι!!!




 Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά με όμορφα χρώματα..... 




...και τα τελευταία ζεστά του χάδια!




 Καλό σας βράδυ, αγαπημένοι κι αγαπημένες!



;ο)      Vailie *