Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Μια αναπάντεχη συνάντηση και ακόμη ένα μικρό καράβι....


      Καλό Σαββατοκύριακο σε όοολη την μπλογκογειτονιά!!!
 Ελπίζω να σας βρίσκει κεφάτους σε κάποια παραλία το Σάββατο και όχι μουρτζούφληδες στο σπίτι! Επίσης, σας επιτρέπω να ξυπνήσετε κεφάτοι ΚΑΙ στο σπίτι!χαχαχα!
 Τα μούτρα δεν τα αντέχω πρωϊ -πρωϊ και την "καντήφλα" (νέα λέξη έμαθα προσφάτως!)
χιχιχι!
 Λοιπόν , να σας πω λίγα από τα νέα της εβδομάδας μου...
 Ήταν μια κλασσική εβδομάδα με σπίτι-γραφείο-σπίτι-ξενύχτι  περιλουσμένη από απίστευτη ζέστη και γενικότερη κατάπτωση τις ώρες εκτός air-condition. 
 Μαααα...ΠΕΡΑΣΕΕΕΕ!!!!       ;ο)

     Αυτή η εβδομάδα είχε και highlights!!!
  Την Τετάρτη γνώρισα ένα γλυκό κορίτσι, μια μπλόγγερ που παρακολουθώ εδώ και καιρό και που τα έργα της μου αρέσουν πάααρα πολύ, παρόλο που δεν φορώ πολλά κοσμήματα.
 πρόκειται για την  Αγγελική της μπλογκογειτονιάς! 
 Συμμετείχε σε ένα μπαζάαρ και τελικά κατάφερα να πάω και να την γνωρίσω από κοντά !
 Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα και πέταξα από την χαρά μου !
    Άσε που η βολτίτσα στο κέντρο της Αθήνας μετά από τοόοοσα χρόνια ,ξανά μόνη μου, κλπ...με γύρισε πίσω μια 15ετία ας πούμε, τότε που δεν είχα γνωρίσει ακόμη τον καλό μου και γύριζα κι αρμένιζα.... Πολύ με ανανέωσε! 
   Μου λείπουν αυτές οι μοναχικές στιγμές, μιας και με τρία ζουζουνόπαιδα γύρω μου διαρκώς και στο γραφείο βαβούρα δεν μένει και πολύς χρόνος (απ'τις ενεργές ώρες της ημέρας) για να βυθιστώ στον εαυτό μου... Και ομολογώ ότι μου λείπει λίγη...μοναξιά!   
   
  Κλείνω την παρένθεση.....
Φυσικά, δεν μπόρεσα να φύγω από τον χώρο του μπαζάαρ, χωρίς να πάρω λίγη από την  Αγγελική μαζί μου.....    
  Κοιτάξτε το! Δεν είναι υπέροχο? Τόσο καλοκαιρινό και πολύχρωμο! 
 Το κοιτάω και κάνω τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο...... =)





Και εδώ έχω...λίγη Αγγελική ακόμη! ;ο)

  Τα σκουλαρίκια είναι φοβερά!  Και έχουν λεπτή και προσεγμένη δουλειά .  
Άρεσαν πολύ και στο αγόρι μου! ;ο)
 Merci, Angelique!...




...............................................................................................................




   Και γυρνώντας την Πέμπτη από το γραφείο...ήξερα ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου!
 Δεν μπορούσα να αντισταθώ άλλο πια.... Μάζεψα τα υλικά μου και γονάτισα στα πατώματα για άλλη μια φορά.....
  
Το είχα φτιάξει τον χειμώνα, ήταν ένα φεγγαράκι από ξυλάκια βελανιδιάς.


Μα ο καιρός περνούσε κι εγώ δεν έβρισκα μέσα στο μυαλό μου  την γάτα που ήθελα να του βάλω για παρέα...
Ήρθε το καλοκαιράκι και άλλαξαν οι συνειρμοί! Το φεγγάρι κύλησε και ξάπλωσε...(η γιαγιά μου έλεγε πως θα έχει καλοκαιρία όταν το φεγγάρι ξαπλώνει πάνω από τη θάλασσα. Όταν την κοιτάει θα έχει βροχερό καιρό...)
   Μαζεύτηκαν και άλλα υλικά....λίγος σπάγκος, ένα ξυλάκι από μαλλί της γριάς, ένα κομμάτι μιας καλοκαιρινής πιτζάμας.....




 

Και με απόλυτο σύμμαχο και βοηθό το glue-gun μου, άρχισε η συναρμολόγηση και υλοποίηση της ιδέας....




Μπήκε το κατάρτι, δέθηκαν και τα ξάρτια? (καλά τα είπα?).....



Ήρθαν να δεθούν και τα πανιά τα ριγωτά.....




Οι φελλοί για να μην χτυπάμε στην προκυμαία και τα κοχύλια για ομορφιά....




Καλοτάξιδο......




Πως σας φαίνεται? Έχουν και κρόσσια τα πανιά τα ανεμοδαρμένα....




Μέχρι να φύγουμε για διακοπές θα έχω φτιάξει ολόκληρο στόλο.....




Πάμε για βουτιές! Ποιος έρχεται μαζί μας?.....

Φιλιά δροσερά σε όλους!      ;ο)
   

*Vailie*

Υ.Γ: Είδατε που δεν έχω στην γυάλα τίποτα πια μέσα? 
     Εννοώ ούτε ξύλα ούτε κοχύλια, μόνο κάτι γυάλινα βοτσαλάκια! Τα ψαράκια μας είναι μια χαρά και απολαμβάνουν(?) τον αέναο κύκλο τους μέσα στη γυάλα, άσε που τρελαίνονται άμα περνάμε από δίπλα τους! Λες και προσπαθούν να βγουν από τη γυάλα να μας μιλήσουν! Και πιστέψτε με, τρώνε σαν λυσσασμένα! :οp

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Καλοκαιρινές δημιουργίες!


Ουφ!!! Τι ζέστη....
 Που μυαλό για δημιουργίες?...
 Και όμως, οι μικροί καλλιτέχνες ενθουσιάστηκαν με την ιδέα να βάψουν τα βότσαλα που μαζέψαμε από την παραλία στο μπάνιο μας και αμέσως στρωθήκανε στη δουλειά με κέφι και μπόλικη φαντασία!
  Για άλλη μια φορά η μαμά-θεία θυσίασε πινέλα και τέμπερες για το καλό της "επιστήμης" και της καλλιτεχνικής ανησυχίας των μικρών εξερευνητών του κόσμου μας!
  Αφού περάσαμε με λευκό πλαστικό σε σπρέϋ την πλευρά των βότσαλων που θα ζωγραφίζαμε, μοιράστηκαν οι πλακουτσωτές πετρούλες και μπήκε μπροστά το καλοκαιρινό ταπεραμέντο! ;ο)




 Απολαύστε  τα έργα των μικρών ζωγράφων της παρέας μας!....


...ένας χαμογελαστός αστερίας στον βυθό, ένα καραβάκι σε μια χαρούμενη θάλασσα, ένα παπάκι (λίγο φουτουριστικό)...

 





...ένα κόκκινο λουλούδι κι ένα (ανάποδο) νησί με φοίνικα, ήλιο, θάλασσα και κόκκινη βαρκούλα...


Πάνω, ένα βότσαλο αλά Πικάσο (δεν καταλάβαμε ποτέ τι ήθελε να δείξει...χιχι)




Δίπλα ένας βυθός γαλήνιος χωρίς ψαράκια...





 Στο διπλανό βοτσαλάκι δεν άντεξα, έβαλα κι εγώ το χεράκι μου.... 
 Ένα φεγγάρι μισό που κρέμεται πάνω από την βαρκούλα στα ήρεμα νερά μιας λίμνης παρέα με μια κλαίουσα ιτιά... 
Πόσο μου είχε λείψει η ζωγραφική στα βότσαλα....
 Έχω και μερικά ακόμη που περιμένουν υπομονετικά.... ;ο)
(ξέρω ότι κι εσείς κάνετε υπομονή μαζί μου...χιχι! και σας ευχαριστώ!)

 Και ένα βράδυ μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα ήρθε και η έμπνευση για κάποιες μικρές καλοκαιρινές συνθέσεις!
 Αυτό το σχέδιο το έχετε δει πολλές φορές, φαντάζομαι, σε περιοδικά και  country ή sea-side home design. E, το λιγουρευόμουν, μα δεν είχα τα κατάλληλα βότσαλα. Ή μήπως τα είχα τελικά....? 
 Το πουπουλάκι είναι επίσης κολλημένο και μου άρεσε τόσο πολύ... είναι το contrast που κάνει η ανάλαφρη και απαλή υφή του με το βάρος και τον συμπαγή όγκο των βότσαλων! Το λάτρεψα...

(Με αυτή τη σύνθεση θα συμμετάσχω ξανά στον καλοκαιρινό διαγωνισμό της Βασιλικής  από την όμορφη Κύπρο μας!)






    Μετά σειρά είχε μια ιδέα που ήθελα από καιρό να υλοποιήσω , μα όλο το ανέβαλλα!
 Τελικά ήρθε και γι'αυτήν το πλήρωμα του χρόνου!χεχε! (τίποτα δεν ξεφεύγει...).
 Σε ένα μεγάλο καλάθι έβαλα όσα βότσαλα και κοχύλια είχαμε μαζέψει πέρυσι και φέτος στις παραλίες που κάναμε μπανάκια, ένα ματσάκι "γατούλες" αποξηραμένες ,ένας αστερίας μαζεμένος από τη νονούκα της μικρής μας (δεν θυμάμαι από που ακριβώς, Εύβοια ή Κύθνο) και στη μέση το αγαπημένο μου κηροπηγιάκι με το σαν θρυμματισμένο γυαλί...
 Πάνω αριστερά φαίνεται ένα πορτοκαλί βότσαλο. Το ανέσυρε φέτος ο μπαμπάς μας από τον βυθό και λαμποκοπούσε ολόκληρο! Δεν ξέρω από τι πέτρωμα είναι μα έχει  μια παράξενη σύσταση. Διαφανίζει αρκετά και μοιάζει να'ναι από φυσητό γυαλί ή με ενσωματωμένους κρύσταλλους. Βρεγμένο είναι σαν να αλλάζει διάσταση...


   (Με το καλοκαιρινό μου καλάθι θα συμμετάσχω στον άλλο καλοκαιρινό φωτογραφικό διαγωνισμό του Δελφινοκόριτσου από το νησί της θεάς Αφροδίτης...)






 Άλλη μια μικρότερη συνθεσούλα για το μπαλκόνι μας...




Και τα κακτάκια μου πήρανε θέση επιτέλους σε ένα πήλινο όλα μαζί και με διακοσμητική άμμο περιστοιχισμένα (αυτό το πράσινο μες στην καρδιά μου το'χω!)




   Και τέλος, να μια μικρή συγκομιδή της ρίγανης που έχω σε μια γλάστρα! Είναι η τελευταία ρίγανη που μάζεψε η γιαγιά μου  με τα χέρια της από το αγαπημένο μας χωριό (στην ορεινή Άρτα) και αυτός είναι ο σπόρος που φυτρώνει από τότε στην γλάστρα μας! Η γιαγιά μου έχει 3 χρόνια που δεν ζει πια, μα η ρίγανη της δεν παύει να φουντώνει και να μας προσφέρει το ιδιαίτερο άρωμά της στο φαγητό μας και σε κάθε χάδι μας! Κάθε φορά που την μυρίζω γίνομαι πάλι το μικρό κορίτσι που έτρεχε πίσω από την ποδιά της για να μαζέψω κλωνάκι-κλωνάκι τη ρίγανη που φύτρωνε άγρια στις πλαγιές και γδέρνοντας τα χέρια μου να την κάνω ματσάκια για να έχουμε για τον χειμώνα... Αναμνήσεις από τα υπέροχα παιδικά μου καλοκαίρια!
   Σ' ευχαριστώ, γιαγιακούλα μου! ;ο)

 


 Ελάτε, τρίψτε λίγο κι εσείς στα χέρια σας! 
Είναι τόσο όμορφο το άρωμά της.... 
Μυρίζει.....καλοκαίρι!
 Ακούτε τα τζιτζίκια?..... ε? Για κλείστε τα μάτια και αφεθείτε.....
τζι...τζι...τζι....


 Χαμογελάτε, ε?χιχι...

   Είδατε με πόσο απλά πράγματα χαιρόμασταν, όταν ήμασταν παιδιά?


  Ας το ξαναθυμηθούμε πάλι!  Ξεκολήστε από τον κόσμο των μεγάλων!!! 


 Απλά κλείστε τα ματάκια σας κι ελάτε μαζί μου...να δραπετεύσουμε!

                           χιχιχι.......   ;ο)


                                                                  *Vailie*

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Αλουμινοκαπάκια και..."Αγιος ο Θεός"!!!

              Και.....................................
................ήρθε η στιγμή να μάθετε τι είχα στο νου μου να κάνω τα αλουμινοκαπάκια από την προηγούμενη ανάρτηση μου!
 Λοιπόοοον....όπως ξέρετε είμαι κι εγώ μια σαβουρομαζώχτρα ...ολκής (να πω?άδικο δεν θα'χω!)

 Από παιδί που ήμουν με θυμάμαι να μαζεύω και να παραχώνω διάφορα πραγματάκια (καθε είδους καπάκι,τσιγκάκι, πετρούλες,κουμπιά, κομματάκια υφάσματος,μικρές μπογιές,υπολλείμματα σαπουνιού και κεριών,κλπ,κλπ) που θα μπορούσαν να μου φανούν χρήσιμα κάποια άλλη στιγμή, μιας και συνήθως έβλεπα πίσω από το πραγματικό αντικείμενο! 
  Μην με ρωτάτε πως γίνεται αυτό...δεν ξέρω! Είναι αυτόματος μηχανισμός που ενεργοποιήται με το που βλέπω κάτι ή κάποια άσχετη στιγμή που θα μου έρθει κάτι στο μυαλό μου!
  Φαντάζομαι το παθαίνετε και κάποιοι από εσάς! έχω καταλάβει ότι είμαστε αρκετοί με την ίδια τρέλα εδώ μέσα!χιχιχι! 
 Το παλικάρι μου το έχει συνηθίσει κάπως τώρα πια και δεν κοψοχολιάζεται όταν με βλέπει να πετάγομαι και να τρέχω στα πράγματα μου να βρω αυτό που μου καρφώθηκε στο νου ούτε θυμώνει (σχεδόν... :οp )όταν σε μια συζήτησή μας συνειδητοποιεί ότι δεν έχω ακούσει ούτε τα μισά και ότι τα μάτια μου "παίζουν" σε άλλο ταμπλό κάνοντας νοερά εικόνα τις μπουρμπουλήθρες του μυαλού μου....
 Ας μην μακρυγορώ....
  Έτσι λοιπόν όντας από παιδί, με ακολούθησε αυτή μου η συνήθεια (κακιά κατά τους άλλους, καταπιεσμένη κατ'εμέ ). Και πλέον τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συνειδητά μαζεύω τις σαβουρίτσες μου και μια από αυτές είναι και τα αλουμινοκαπάκια (από γάλα και κρέμες των παιδιών μου και από τα κουτιά νες-καφε κυρίως) .
 Έτσι ήρθε η ιδέα να κάνω ένα διακοσμητικό για την κουρτίνα στο δωμάτιο των κοριτσιών. Έκοψα σε διάφορα σχήματα (αστέρι,λουλούδι,σπιτάκι,καρδιά) τα αλουμινοκαπάκια μου και μετά καθίσαμε με τις μικρές και φτιάξαμε κι άλλα σχέδια με πολυμερικό πηλό (fimo), τα ψήσαμε και τα περάσαμε όλα μαζί σε πολύχρωμα κορδελάκια και κλωστές. Τέλος τα έδεσα έτσι ώστε να τρέχουν πάνω στην κουρτίνα που ήταν απλό δίχτυ σε φούξια χρώμα. 
 Δείτε τις φωτό να καταλάβετε τι εννοώ!








 Α, έχουμε και τα αγγελάκια-φωτάκια από τα χριστούγεννα  κρεμασμένα. Δεν ήθελαν να τα μαζέψουμε και μερικά βράδια τα αναβούμε και το δωμάτιο τους γεμίζει μαγεία.....


 Ένα άλλο πραγματάκι που έφτιαξα κάποια στιγμή είναι και το παρακάτω κολιεδάκι.
 Θα μπορούσε να ονομαστεί "μικτής τεχνικής" ή κάπως έτσι....
 Έχει δερμάτινο λουράκι με κούμπωμα και πάνω του έχω προσαρμόσει ένα μικρό κομματάκι από αλουμινοκαπάκι. Έχω γυρίσει προς τα μέσα τις άκρες του για να συγκρατήσει ένα μικρούλι βοτσαλάκι από τη θάλασσα με μπεζ νερά και πάνω του ξεκουράζεται ένας πορφυρός αστερίας από πολυμερικό πηλό (fimo). Όλο μαζί το έψησα να δέσει ο πηλός και μετά το πέρασα με υγρό γυαλί να σταθεροποιηθεί και να γίνει μια ενιαία επιφάνεια.




Πώς σας φαίνεται? Επάνω μου φαντάζει λίγο άχρωμο γιατί δεν μαυρίζω πολύ, όμως σε κάποιο άλλο δέρμα θα δείχνει πολύ καλοκαιρινό, νομίζω...




 Και ας έρθουμε στην τελευταία ιδέα και πολύ πρόσφατη...
Η ιδέα ήταν στο μυαλό μου αρκετές μέρες γιατί η τελευταία πρόσκληση της αγαπημένης Ρένας και των Ελληνίδων Μπλόγγερς είχε καρφωθεί στο μυαλό μου!
 Ήθελα κάτι πρωτότυπο και σύντομα!
 Τα αλουμινοκαπάκια στριφογύριζαν στα χέρια μου (έχω προμήθειες και από συναδέλφους και από φίλους...χαχα!)
 Έτσι λοιπόν ήρθε το βράδυ που πετάχτηκα με το που τελειώσαμε το βραδινό μας και μάζεψα σε χρόνο DT το τραπέζι!  Είχε έρθει η ώρα της μάχης με τα τσιγκάκια και το glue-gun μου!!!χεχεχε!!!
   

    Πρώτα παρατάχτηκαν τα πολυαγαπημένα μου και το κουτάκι από τα πουράκια που "μαρτύρησε" στα χέρια μου για κάτι μέρες μέχρι να δω τι θα το κάνω!




   Εμπρός  λοιπόν,καλό μου ψαλίδιιιι!!!


Και μέσα σε λίγη  ώρα τα φυλλαράκια αλλάξανε μούτρο!





 Το καλο μου ψαλιδι τα έκοψε σε σχήμα πετάλων.....
Μετά ανέλαβε το glue gun μου! Να τα κολλήσει γύρω από το κουτάκι των πουρακίων!  ένα παρα ένα...χιχι!


 Κι ένα μικρό ολοστρόγγγυλο με σχισμή στη μέση βρήκε θέση στο καπάκι!
(μήπως σας θυμίζει κάτι...?)




 Μα και βέβαιααααα!!!! Είναι ένας αλουμινοκουμπαράαααας!!!
 Και μάλιστα σε σχήμα τριαντάφυλλου!
  Και πολύ γρήγορα έβαλε τα καλά του! Στολίστηκε με φράντζες μωβ-λιλά!




 Και πλαϊνή άποψη.....




 Και οι τελικές πινελιές με το μωβ μανώ, να μην λαμπυρίζει μόνος του σαν την πανοπλία του Δον Κιχώτη.... Να  έχει λίγη γοητεία, να έχει λίγη χάρη! Λίγο φραμπαλάς και λίγο νάζι....




 Ρένα μου, δικός σου!

Περιμένω τις απόψεις σας!
 Ελπίζω να σας άρεσε....

 Εύχομαι ένα πολύ δροσερό σαβ/κο, μιας και πάμε για άνοδο της θερμοκρασίας. Όσοι δεν πάτε θάλασσα, μην στενοχωρηθείτε πολύ. Που να τρέχετε τώρα μέσα στη ζέστη και με μπαγκάζια, παιδιά, κουβαδάκια, να σου πατάνε την πετσέτα και να θυμώνεις με την άμμο που σου τίναξε η διπλανή σου...Και μετά η επιστροφή...ξαναφόρτωστα όλα και τρε΄χα πίσω και κάνε 2-3 μπάνια στον ιδρώτα σου να φτάσεις σπίτι!
 Ποιοοος τραβιέται τώρα.... Ενώ στην μπανιέρα μας μέσα-έξω, δυο-δυο ή και μόνοι και μόλις 2 λεπτά από τον καναπέ του καθιστικού μας!

Χαχαχα!!!
 Ό,τι κι αν κάνετε.... απολαύστε το!   ;ο)
 Ζήστε το παρόν σαν να μην υπάρχει αύριο......

 Σας φιλώ γλυκά!   ;ο)                                   
                                                             *Vailie*

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Τέλος φωτογραφικής πρόκλησης Ιουνίου!

 Γεια και χαρά σε όοοολη την παρέαααα!!!!!


Να που τελείωσε και ο Ιούνιος!
 Πάει ο πρώτος μήνας του πολυπόθητου καλοκαιριού!
 Πόσο θέλαμε να έρθει και πόσο το λαχταρούσαμε, μα τελικά όταν άρχισαν οι ζέστες, σιχάθηκα να ακούω γύρω μου για το πόσο ζέστη κάνει και γιατί δεν δουλεύουν τα κλιματιστικά!!!
 Εμείς οι άνθρωποι δεν παιζόμαστε τελικά....
  Νομίζω ότι  αυτό που ο καθένας μας έχει στο μυαλό του σαν "καλοκαίρι" είναι η στιγμή που θα φτάσουν οι διακοπές του, που θα νοιώσει την χαλάρωση από την όποια δουλειά και όχι το καθεαυτό καλοκαίρι με τους καύσωνες και τις "μην πατάς στην πετσέτα μουουου, @#%&#@###*^%^"  παραλίες!!!
 Ας αφεθούμε στην γοητεία της εποχής που διανύουμε, στα ήσυχα βράδια με αστροφεγγιά, στις σταγόνες δροσιάς πάνω στο δέρμα μας, στο φεγγάρι που ταξιδεύει ανάμεσα στις βαρκούλες στο γιαλό και στον ήχο μιας κιθάρας που γαργαλάει τα αυτιά μας σε κάποια αμμουδιά. Η αγκαλιά του αγαπημένου μας ας γίνει το λιμανάκι που θα αράξουμε και θα ξεχάσουμε όλα τα δύσκολα έστω και για λίγο! Και όσοι δεν έχουν ακόμη αγαπημένο/-η ας πάνε στο κοντινότερο μπαράκι και ας αφεθούν στον ρυθμό της μουσικής! Μπορεί να είναι το ίδιο αναζωογονητικό! Πιστέψτε με.... ;ο)


    Όπως καταλαβαίνετε με έχει ήδη επηρεάσει και το καλοκαίρι και το ότι είναι μακριά ακόμη ο Αύγουστος που θα πάρω άδεια, αλλά και η πανσέληνος που κάνει το αίμα μας να βράζει λίγο με αυτές τις ανακατωσούρες των νερών (παλίρροιες,κλπ)....


    Τελειώνοντας λοιπόν η φωτογραφική πρόκληση  του Ιουνίου που λεπτομέρειες θα βρείτε εδώ,
 θα ήθελα να συμπληρώσω τις τελευταίες μου φωτος!
Πάμε λοιπόν!


24.On your mind= Στο μυαλό μου




 Χαχα! Στο μυαλό μου λέει... Και περιμένει να το φωτογραφίσω κιόλας.....
 Ε, λοιπόν, ΝΑ τι έχει μέσα  το μυαλό μου!
 Μπουρμπουλήθρες, σύννεφα καπνού (δεν καπνίζω, μα πως να περιγράψω το χάος μου?), ένας σταυρός (μιας και το θέμα "πίστη" είναι  θεμελιώδες για μένα) και κάπου πάνω αριστερά μέσα σε μια μπουρμπουλήθρα υπάρχει και το φεγγάρι, σημείο αναφοράς της ζωής μου και της ονειροφαντασιάς μου!
 Άντε να βγάλετε άκρη τώρα....χαχαχα!!!






 

 Όμως έχω και κάτι άλλο στο μυαλό μου πιο χειροπιαστό, ας πούμε...
  Ξεκίνησε κάπως έτσι...(βλέπε επόμενη φωτό) και η συνέχεια στην επόμενη αναρτησούλα μου...χιχιχι!



25.Something cute= Κάτι χαριτωμένο


Το βρήκα στο Μέτσοβο και το αγάπησα αμέσως!
 Δεν ξέρω γιατί, ίσως φταίει η φάτσα του! Ειναι ένα χαριτωμένο μπουνταλάδικο αρνάκι!χιχιχι!



26.Where you shop= που ψωνάω?(ψωνίζω)


Με τρία μικρά ζουζουνόπαιδα και full-time job....ντεν ψωνάω, καρντιά μου!
 Άντε μέχρι το σουπερ-μαρκετ!
 Μα πριν 3-4 βδομάδες μπήκα σε αυτό το μαγαζί....
 ......και έφυγα "παγοκολώναααα"!!!!! Τι τιμές ήταν αυτές βρε παιδιά.... Είναι παιχνιδομαγάζο. Για ένα κουβαδάκι με φτυαράκι-τσουγκράνα  (το κλασσικό) έπρεπε να δώσεις 14,99 ευρώ!!!
 Ο Χριστός κι Απόστολος!!!! Ωραία σχεδιάκια, δεν λέω, κουκλίστικα, μα οι τιμές...βαπορίσιες!
 Να πάτε...για βόλτα! Έχει ωραία να χαζέψει κανείς, μα χωρίς τα παιδιά σας! Γιατί ποιος τα κάνει καλά μετά...χιχιχι! αχαχαχα!!!


27.Bathroom=μπάνιο


  Η περιέργεια λένε σκότωσε τη γάτα!
 Μα θα σας αφήσω να ρίξετε μια κλεφτή ματιά στο μπανάκι μας. Έβαλα και ασορτί πετσέτα να δένει στο μάτι! χιχι! Είναι όλο γαλάζια ψηφίδα εκτός από ένα λευκό πλακάκι που τρέχει γύρω απο τον καθρέφτη (δική μου ιδέα..). Δεξιά, όπως κοιτάτε είναι ο γνωστός "θρόνος" και παράθυρο από πάνω του και αριστερά,όπως κοιτάτε πάλι, ο νιπτήρας και καθρέπτης.
 Αυτά! Σας έφυγε η περιέργεια τώρα? Α, και αυτό το στρογγυλό γαλάζιο πάνω αριστερά από την μπανιέρα είναι γυάλινο βαζάκι δεμένο με σπάγγους με κοχυλάκια και παίρνει ρεσώ για ρομαντικές στιγμές... υπό το φως των κεριών...u know! ;o)  (και για όταν μας κόψουν το ρεύμα...αχαχαχα)




28.On the shelf=στο ράφι


 Θα είχε πλάκα να βάλω τον εαυτό μου! αχαχαχα!!! (πολλά τα γέλια απόψε και δεν μ'αρέσουν....)


 Να τι έχω στολίσει στο ραφάκι δίπλα στο κρεβάτι μου. Εκεί που κάαααποτε θα γίνει μια γωνίτσα να δημιουργώ κι εγώ (λέμε τώρα...παραμύθια της Χαλιμάς!)
 Για την ώρα φιλοξενεί τα περισσότερα από τα ξωτικά μου και τα μανιταρόσπιτα μινιατούρες. Τα πιο πολλά νεραϊδάκια μου τα έφερνε ο καλός μου από ένα μαγαζάκι που είχε ανακαλύψει κοντά στην περιοχή που μέναμε όταν ήμασταν ακόμα οι δυό μας! Μου τα έκανε έκπληξη γυρνώντας κάθε φορά από τη δουλειά και βγάζοντας από την τσέπη του καινου΄ργιες φιγούρες! Μέχρι που τα πήρε όλα τα σχέδια!χιχι...  
 Τα αγαπώ πολύ και πιστέψτε με  κάνω μεγάλο αγώνα για να μην τα πειράζουν τα άλλα μου "ξωτικά"....τα πειραχτήρια!




29.Soft=Απαλό


 Απαλό όπως το ελεφαντάκι μου, η Ζαχαρούλα!
 Είναι  το τελευταίο κουκλί-παιχνίδι που μου έκανε δώρο η μαμά μου...τελειώνοντας το λύκειο και σε μια εποχή που τσακωνόμασταν πολύ (σαν μάνα με κόρη!)
 Ήταν από τα πιο απαλά χνουδωτά ζωάκια που έιχα αγγίξει μέχρι τότε και το λευκό του πέλος ήταν μια αγαλλίαση για μένα να το χαϊδεύω! Έχει και το κλασσικό σκουλαρίκι του "el greco"! Το θυμάστε?  



30. A friend=ένας φίλος


 Όχι ένας τυχαίος φίλος..... Για μένα υπήρξε...ιστορία! Πρόκειται για τον Σβεν, τον σκύλο μου, τον φίλο μου, που με κοίταγε στα μάτια κι έλιωνε! Τον κοίταγα κι εγώ κι έλιωνα κι εγώ.....
 Δεν έχω πολλές φωτο του Σβένυ μου...Δεν έζησε για πολύ μαζί μας,δυστυχώς!
 Η ιστορία του κάποια άλλη στιγμή ίσως, μην με πάρουν τα ζουμιά τώρα δα! Τον κοιτώ και ίσα που κρατιέμαι! Θέλω τόσο να αγγίξω την υγρή του μύτη και να κυλιστούμε στα χορτάρια ξεφωνίζοντας και γαβγίζοντας με την τρελλή ουρά του να με χτυπάει στο πρόσωπο... Πάνε κάπου 15 χρόνια, μα μου λείπει όταν το θυμάμαι σαν να ήταν χτες...






   Αυτά για σήμερα, όμορφες γειτόνισσες και γειτονόπουλά μου!
 Σύντομα θα επιστρέψω με τα αλουμινοκαπάκια μου! Ένας εναλλακτικός τρόπος να δούμε τα άχρηστα φαινομενικά στοιχεία που καταλήγουν στον κάδο!


 Καλό σας βράδυ και καλή αυριανή!


                                   ;ο) Μικρό *Vailie, που σας αγαπά πολύ....



ΥΓ:  Συγγνώμη που δεν σχολιάζω αυτές τις μέρες στα σπιτάκια σας άλλα έχω μεγάλη έλλειψη χρόνου και μυαλού, και δεν μπορώ  να συγκεντρωθώ. Παρακολουθώ πάντως τις εξελίξεις και όταν βρω λίγο χρόνο...σκάω μύτη! Τσαααα! Να'μαι κι εγώ! Ματς!