ΚΡΕΜΑΣΤΡΟ-ΑΓΓΕΛΑΚΙ...ΣΥΝΕΧΕΙΑ!

 Καλησπέρα στην μπλογκογειτονιά!
 Αυτή είναι η ανάρτηση που υποσχέθηκα με το πώς έφτιαξα το κρεμαστρο-αγγελάκι μου!
Καταρχήν, πήρα μία κλασσική κρεμάστρα  καθαριστηρίου και λυγίζοντας από δω, λυγίζοντας από κει, της έδωσα αυτό το σχήμα...

 Μετά, άρχισα να ψαχουλεύω κάτι παλιά ρουχαλάκια και βρήκα ένα ροζ φανελάκι των παιδιών, λίγο βαμβάκι.....κι έφτιαξα ένα κεφαλάκι!

 Του έβαλα και χεράκια από άλλο σύρμα που είχα και μετά.............................
 Μετά, ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία!!!!! Κλαψ! :ο(
 Είχα αγχωθεί τόσο να το τελειώσω εγκαίρως,που δούλευα πυρετωδώς ψάχνοντας υλικά εδώ κι εκεί προσπαθώντας να κάνω χειροπιαστό αυτό που είχα στο μυαλό μου.... Sorry, guys!

  Εδώ φαίνονται καλύτερα τα χεράκια (έχουν και μια κλίση...)
Λοιπόν, θα σας διηγηθώ την υπόλοιπη κατασκευή!
Όπως έφτιαξα το κεφάλι,συνέχισα να φτιάξω και το σώμα. Με μια φανέλα του μπαμπά μας αυτή τη φορά... Γέμισα πάλι με βαμβάκι (ελπίζω να μην χτυπήσει κάνα μικρό μέχρι να πάρω καινούργιο πακέτο!χιχι)  Και μετά άρχισα να τρώγομαι για το πώς θα φτιάξω το φουστανάκι του αγγέλου μου.
Βρήκα ένα... παλιό τιραντέ νυχτικάκι μου στα αζήτητα! :ο) (από εκείνα που κρατάς για να φορέσεις πάλι όταν αδυνατίσεις...τέτοιο!) ...Το'φαγε κι αυτό η μαρμάγκα!!!
Βασικά,με παίδεψε πολύ το πως να το ράψω και νάναι έξω τα φτερά και μέσα τα χέρια. Ευτυχώς, υπάρχει το συρραπτικό(χεχε) και το glue gun μου (3 χεχεχε!) για τα δύσκολα σημεία!
Δυο μικρά κομματάκια ύφασμα έγιναν σωληνωτά μανίκια, για να είναι ένα ευπρεπές αγγελάκι, και είχε έρθει η ώρα για τα φτερά!
Άλλο ψάξιμο πάλι και δοκιμές,συνδυασμοί χρωματικοί,κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν να τυλίξω με ένα μοχεράκι ροζουλί νήμα και να σταθεροποιήσω με το πιστόλι σιλικόνης πάλι.
Στόλισα το φουστανάκι με κορδέλες και κουμπάκια για να μαζέψω τα μπόσικα,φιογκάκι στο λαιμό να καλυφθεί η στραβή λαιμόκοψη (όλα έχουν κοπεί με το ψαλιδάκι του κεντήματος γιατί πάνω στη βιασύνη μου,ούτε που θυμόμουν που είχα βάλει το μεγάλο μου ψαλίδι...όλα του γάμου δύσκολα...), προσωπάκι ζωγραφισμένο με μαρκαδόρο και ...ΕΥΤΥΧΩΣ που δεν βρήκα εκείνο το κατακίτρινο-καναρινί νήμα  που υπολόγιζα να κοτσάρω στην κεφαλή του αγγελακίου μου! Το μπεζάκι νομίζω του χαρίζει πολύ περισσότερο. Το κάνει πιο φυσικό,ε?
 Βρήκα και μια τρομπέτα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας για τις ανάγκες της φωτογράφησης καιαιαι...........
TA-DA-DAAAAAA!!!!!      

                   Κρεμασμένο στο πόμολο της ντουλάπας μας......(τα λατρεύω αυτά τα πόμολα! Άσχετο...

    Εδώ ξάπλωσε  να πάρει έναν υπνάκο μέχρι να κάνω την ανάρτηση,που τελικά κατάπιε ο μπλόγκερ),

Κι αφού είδε ότι αργούσα , πέταξε ως το κοντινότερο στολισμένο έλατο (στο σαλόνι μας) και θρονιάστηκε ανάμεσα σε όλα τα άλλα στολίδια.!
Αλλελούϊαααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
   (Ας με διαφωτίσει κάποιος πώς να γυρίζω τις φωτογραφίες,γιατί ζαλίζομαι κι εγώ η ίδια τόση ώρα που γράφω να τις κοιτώ στο πλάϊ!χαχα!)
   
     Φιλιά και αγκαλιές σε όλες τις μπλογκόφιλες!!!
                                                                         *Vailie*  :o)