ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ......

       Μια σύντομη και νυσταγμένη καλησπέρα θα σας πω απόψε,μια και το έντονο πρόγραμμα των τελευταίων ημερών με κάνει να χασμουριέμαι από τις 9... Κι εγώ μαζί με τις κότες!
      Απόψε θέλω να σας δείξω την τελευταία μου κατασκευή και να λάβω με αυτήν μέρος στον διαγωνισμό της γλυκιάς μας Ανεράϊδας που σκέφτηκε να μας επιτάξει όλες τις πιστές των crafts σε ένα Χριστουγεννιάτικο και γιορτινό παραλήρημα! Περάστε μια βολτίτσα από το μπλογκόσπιτο της να πάρετε μια γεύση του τι εννοώ και αν δεν σας πιάσει "δημιουργική μανία" να μην με λένε Βαϊλί!!! χαχα!
       Κι εγώ έχω πολύ καιρό που μπαίνω στο μπλογκ της και όλο πέφτω πάνω στον  διαγωνισμό. Δεν με άφηνε να το ...αποφύγω! (όχι ότι ήθελα δλδ...χιχιχι!) Στην πραγματικότητα προσπαθώ εδώ και μέρες να βρω λίγο χρόνο για να φτιάξω αυτό που είχα στο μυαλό μου,μα όλο κάτι άλλο έβγαινε πιο επείγον (και πεζό φυσικά , του τύπου πηγαινέλα στη δουλειά και...δουλειά (!),δουλειές του σπιτιού,μικρά καλικαντζαράκια που χοροπηδούν διαρκώς γύρω μου,εκκρεμότητες εντός κι εκτός της οικείας οικίας......με νοιώθετε,ε? Και ποια μαμά δεν τα βιώνει όλα αυτά...
       Anyway.... ,επειδή είπα ότι θα είμαι σύντομη απόψε (αν και δεν το βλέπω,χα!) ας μπω στο ψητό...
Είχαμε  από χρόνια  (απ'όταν παντρευτήκαμε με το παλικάρι μου) αγοράσει το παρακάτω στεφανάκι για το σπίτι μας. Τότε το είχα πάρει επειδή ταίριαζε με το μπλε σαλόνι μας.

 Δεν ήταν άσχημο, μα έβγαζε μια πλαστικούρα, ένα "tres banale"!
 Σε μια κρίση λοιπόν της στιγμής και ύστερα από αναβολές περίπου 10 ετών, χεχε, είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου ΚΑΙ για το στεφανάκι μας!  Αρπάζω λοιπόν το στεφανάκι, τις τσόχες , το glue gun μου και άρχισα...

 Πρώτα, ξεκόλλησα όλα τα κομμάτια από το στεφάνι αφήνοντας μόνο το γύρω-γύρω. Μετά σκέφτηκα να φτιάξω ένα πουλοσπιτάκι , μιας και τους έχω αδυναμία. Από τσόχα το έφτιαξα και όπως βλέπετε, σε κάποια σημεία πρόσθεσα βαμβάκι για να μην φαίνεται πατημένο.

  Έκοψα και μια λωρίδα για σκεπή, την οποία την κόλλησα στη μέση για να γίνει λίγο τριγωνική... (ας είναι καλά το πιστόλι μου...)

 Την παραγέμισα και αυτή με βαμβάκι....και την προσάρμοσα στο υπόλοιπο σπιτάκι!
Όμως, ένα πουλοσπιτάκι χρειάζεται κι ένα πουλάκι... Πως να το αφήσω μοναχούλι του?
Πήρα λοιπόν κάποια κομμάτια τσόχας που είχαν περισσέψει από άλλη φορά και έφτιαξα ένα πουλάκι , το οποίο παραγέμισα επίσης με βαμβάκι. Νά το! (μην με ρωτήσετε τι σόϊ είναι το π'λι γιατί δεν ξεύρω!)

  Και τότε έγινε κάτι μαγικό! Το σπιτάκι προσκάλεσε το πουλάκι, αν θέλει να φτιάξει εκεί την φωλίτσα του και να κάνει τα αυγουλάκια του...

  Το πουλάκι δέχθηκε με χαρά,γιατί ερχόταν κρύο πολύ και σύντομα θα έπεφτε χιόνι!.....

  'Ηρθε η νύχτα, ήρθε και το κρύο, ήρθε και το χιόνι...μα το μικρό πουλάκι είχε  προστατευμένα τα αυγουλάκια του... Στάθηκε μπροστά στο πουλοσπιτάκι του και ευχαρίστησε το Θεό που το φρόντισε για άλλη μια φορά μέσα στην αδυναμία του!...

  Καληνύχτα μικρά και αδύναμα πουλάκια.... Μην ανησυχείτε!  Ο Θεός θα φροντίσει για όλα μας....
                              Σσσσς!........
                                         
  Όνειρα γλυκά και χρυσοκλωστές να κρατούν τα αστέρια...........


                                                                                    *Vailie*