ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ - Νο2!

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ!

Γεια και χαρά!

Τι κάνετε καλές μου γειτόνισσες?

Το κρύο μας έχει κάνει όλες να συγκεντρωνόμαστε στα σπίτια μας,στα

παιδιά μας, σε "εσωτερικές δραστηριότητες"!


Είμαι πολύ χαρούμενη!!! Αλήθεια!!!  Και ξέρετε γιατί?
   Πριν λίγες μερούλες έλαβα αυτό το υπέροχο ζευγάρι σκουλαρίκια από την καλή μου Σοφία!
Νομίζω πως μπορείτε να διακρίνετε το υπέροχο μωβ χρώμα από τις χάντρες! Που να δεύτε και πως λαμπυρίζουν στο φως!
    Δεν περνάνε απαρατήρητα, πιστέψτε με! χαχα!!!
 Το όμορφο ζευγαράκι συνόδευε μια όμορφη χειροποίητη καρτούλα με γλυκές ευχές απ'την Σοφία!
 Σε ευχαριστώ, Σοφούλα μου!  Με έκανες πολύ χαρούμενη!!!!


  Αφού είχα πλέον τον φάκελο με την διεύθυνσή της έπρεπε να ταχυδρομήσω κι εγώ την δική μου καρφίτσα που είχε κερδίσει στην ανταλλαγή δώρων της Ρένας. Άλλωστε αυτή ήταν και η αφορμή!
 Δυστυχώς, όμως δεν μπόρεσα παρά μόλις την προηγούμενη Παρασκευή να ταχυδρομήσω τον δικό μου φάκελο με την πλεκτή καρφίτσα μου. Ο λόγος απλός! Τα μικράκια μου και οι πυρετοί τους! Είχαμε και μια βόλτα από το Παίδων μέσα στη βδομάδα και φυσικά ένα μπάχαλο στο γραφείο γιατί ου γαρ έρχεται μόνον! (και φυσικά δεν εννοώ το γήρας εδώ...με καταλαβαίνετε!)
 Εύχομαι να την λάβει σύντομα και να την δείτε σε κάποια επόμενη της ανάρτηση!
Για την ώρα θαυμάστε τα όμορφα σκουλαρικάκια της....  ;ο)

Αφού είχα πλέον τον φάκελο με την διεύθυνσή της έπρεπε να ταχυδρομήσω κι εγώ την δική μου καρφίτσα που είχε κερδίσει στην ανταλλαγή δώρων της Ρένας. Άλλωστε αυτή ήταν και η αφορμή!
Δυστυχώς, όμως δεν μπόρεσα παρά μόλις την προηγούμενη Παρασκευή να ταχυδρομήσω τον δικό μου φάκελο με την πλεκτή καρφίτσα μου. Ο λόγος απλός! Τα μικράκια μου και οι πυρετοί τους! Είχαμε και μια βόλτα από το Παίδων μέσα στη βδομάδα και φυσικά ένα μπάχαλο στο γραφείο γιατί ου γαρ έρχεται μόνον! (και φυσικά δεν εννοώ το γήρας εδώ...με καταλαβαίνετε!)
Εύχομαι να την λάβει σύντομα και να την δείτε σε κάποια επόμενη της ανάρτηση!
Για την ώρα θαυμάστε τα όμορφα σκουλαρικάκια της....  ;ο)

Και ας περάσω σε ένα άλλο δώρο!

    Λίγο διαφορετικό αυτή τη φορά... Πρόκειται για ένα δώρο 

από την φύση.

 Κάθε φορά που θα βρεθώ σε φυσικό περιβάλλον προσπαθώ 

να έχω μια σακουλίτσα μαζί μου για να μπορώ να κουβαλήσω τα καλούδια της φύσης!

Η πλάκα είναι που μερικές φορές οι μικρές μου το θυμίζουν!χαχα!

       Έτσι κι αυτή τη φορά  ψάχνοντας  για καλούδια από το εργαστήρι της φύσης, κυρίως βελανιδο-σκουφάκια, γέμισα μια σακούλα (φαίνεται και στη φωτο της ανάρτησης που είμαι με τις μικρές...χαχα!) με κλαδιά σπασμένα απ'τον αέρα  από τις αγαπημένες βελανιδιές! χαλί πάνω στο χορτάρι και τα πεσμένα φύλλα....

 Τα βελανιδοκλαδάκια περιμένανε υπομονετικά μέσα στην σακουλίτσα 

τους να γυρίσουμε από τις  διακοπές των Χριστουγέννων και ένα απογευματάκι... ήρθε η έμπνευση!!!

  Χρειαζόμουν κάτι για center-piece για το τραπέζι μας.
Κάτι ίσως με κερί... σκεφτόμουν! Και να , λοιπόν τι βγηκε...

        Βασικά υλικά που χρειάστηκαν! Ένα κερί, ένα πήλινο από γιαούρτι, βελανιδο-κλαδάκια και το glue-gun μου, φυσικά! Περιττό να σας πω ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι των αποσκευών μου όταν φεύγουμε για διακοπές... γιατί άραγε? χαχα!

Η παραπάνω φωτογραφία πέραν του ότι δείχνει τα βασικά υλικά που χρησιμοποίησα, αν την προσέξετε καλύτερα δείχνει και το που έλαβε χώρα η κατασκευούλα μου!!! Μέχρι να φτιαχτεί η εργαστηριο-γωνίτσα μου κάποτε...)
 Ξέρετε το ρητό "όπου γης και πατρίς?" Ε, κάτι τέτοιο παίζει κι εδώ!...  Για άλλη μια φορά έφτιαξα έναν αυτοσχέδιο και λυόμενο πάγκο εργασίας κοντά στο τζάκι μας, μιας και έκανε κρύο και κοιμούνταν οι Απάτσι!
   Πήρα αυτό το καρεκλάκι (που είναι  η κλασική καρέκλα καφενείου την οποία πήρε ο πεθερούλης μου και της άλλαξε τα φώτα!Της έκοψε τα πόδια, την έβαψε, της έβαλε μαξιλαράκι και μας την χάρισε για το τζάκι μας!)


 Πείτε μου να σκάσω αν σας κούρασα....χαχα!
 Που ήμασταν? Ααα,ναι! Πήρα λοιπόν το καρεκλάκι πήρα κι ένα μαξιλάρι που έχω στο τζάκι, φτιαγμένο από μαξιλαροθήκη της προίκας μου...(χαχα!!!) Έβαλα και ένα βιβλίο από κάτω να φτάσουν στο ίδιο ύψος και τα-τα-ντααααα!!! Έτοιμος ο πάγκος εργασίας μου! Έτοιμη κι εγώ  για δημιουργία! Όμως.........................


........................ τότε ξύπνησε ο πρώτος Απάτσι!!!

 ...και  αφού επιθεώρησε το τι κάνω, έκανε και τις ανάλογες διερευνητικές ερωτήσεις ανάμεσα στα τελευταία χασμουρητά, επέμεινε να την βγάλω φωτο με την "Λάσσυ" της και μαζί με το έργο που θα δημιουργούνταν!     :ο/
 Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκολλήσει από δίπλα μου, αν δεν της έκανα το χατήρι...
    Παλιό-φατσα...

       

  Αφού μου επέτρεψε να συνεχίσω, άρχισα (επιτέλουςςςς!!!) να προσπαθώ να υλοποιήσω αυτό που είχα στο κεφάλι μου μέσα!

 Έβαλα το κερί μέσα στο πήλινο, στο κέντρο και άρχισα να σπάω κομματάκια από τα βελανιδο-κλαδάκια και να τα κολλάω ένα-ένα  λοξά και γύρω από το κερί...

                                       Και λίγα ακόμη.....

                                               

                                 Και πιο πολλά.......

Και όταν έγινε αρκετό, θέλησα να του προσθέσω λίγο χρώμα!
 Πήρα λοιπόν βελανιδιού-σκουφάκια και τους έβαλα μπαλίτσες από φελτ! Κι έγιναν έγχρωμα βελανιδάκια!

Να και μια άλλη γωνία! Πρόσθεσα και μερικά φυλλαράκια βελανιδιάς. 

  Και τότε ξύπνησαν και οι άλλοι δυο Απάτσι!!!

 Με νυσταγμένα μουτράκια και ανακατεμένα μαλλάκια , επέμειναν να βγάλουν κι εκείνες φώτος με το νέο μου δημιούργημα! Guys, what's going on here?!

 Μετά όμως έπρεπε να το βάλω στη θέση του...
 Το κακό ήταν ότι δεν βόλευε και πολύ στο τραπέζι γιατί πρώτον χάθηκε μέσα στο κέντημα που έχω εκεί ,μιας και ήταν στα ίδια χρώματα περίπου, και δεύτερον φαινόταν πολύ μικρό και άχαρο μέσα στο πήλινο!
  Τα κλαδάκια δεν τα είχα κολλήσει πάνω στο κερί (νομίζω ότι ούτως ή άλλως δεν πιάνει η ζεστή σιλικόνη πάνω σε κερί), πάντως εγώ έφτιαξα στην ουσία ένα στεφανάκι που μπορούσε να βγει από το κερί γιατί ως γνωστόν βαριέμαι εύκολα και ήμουν σίγουρη ότι θα το αλλάξω ξανά και ξανά θέση!
Μάγος είσαι? Εδώ δεν πρόλαβα να το ολοκληρώσω και το έβγαλα απ'το πήλινο ήδη! ....
 Να λοιπόν, η διάταξη ... το κερί , το pop-up στεφανάκι με τα βελανιδάκια, ένα άλλο στεφανάκι από βελανιδο-κλαδάκια κολλημένα πάλι ένα-ένα και ένα κέρινο μανιταράκι που είχα φτιάξει πριν λίγο καιρό...

    Τα τοποθέτησα τελικά το ένα μέσα στο άλλο και...........................


                                     Τα-τα-νταααααα!!!!!!

Στολίζει  τώρα πια την μια άκρη του πιάνου μου! Χωρίς σεμεδάκι από κάτω! Μόνο του..... ξύλο με ξύλο, cheek-to-cheek!!! Χαχαχαχα!!!


 Μια άλλη κατασκευή που την αγάπησε και μου την έκλεψε  το παλικάρι μου, είναι το παρακάτω σπιτάκι!
 Πάλι με βελανιδο-κλαδάκια, κολλημένα ένα-ένα...
 Συγγνώμη για την σκοτεινή φωτό, μα θα ήταν  ιεροσυλία να απομακρύνω το σπιτάκι από το προσκέφαλο του καλού μου!
 Δεν ξέρω πως του έκατσε και του άρεσε τόσο πολύ!  Ένα απλό σπιτάκι είναι... Μόλις το είδε, το βούτηξε,του ταίριαξε μια πορτοκαλί κορδέλα  και πήγε και το κότσαρε δίπλα στο μαξιλάρι  του και μου είπε σοβαρά-σοβαρά: "αυτό θα μείνει εδώ!"
  Να πω εγώ όχι στο στεφάνι μου?  Να πεσει φωτια να με καψει!  Χαλάλι του!!! :ο)))
   Εδώ, παλικάρι μου?  Εδώ! Ό,τι πεις εσύ!   ;ο)

  Αυτά για την ώρα, καλές μου φιλενάδες!
 Μα σας έχω κάτι ακόμη για σήμερα!
 Περάστε κατά το βραδάκι για τα... επίσημα!
 Δεν μπορώ! Δεν μπορώ να σας πω από τώρα! Μην με πιέζετε...
 Το βράδυ η έκπληξη!


  Δροσερά και πεταχτά σαν χιονονιφάδες φιλάκια στα μαγουλάκια σας από μια χιονισμένη Αθήνα!
                 
                        Byeeeeee.....
       
                                                                 *Vailie*


P.S.: C u later......  ;o)