ΠΡΟΣΜΟΝΗ.......

Μέσα στην καρδιά του χειμώνα αποφασίζεις να σκάσεις μύτη!
Δεν μπορείς να κρατηθείς άλλο!!! " Έτσι θέλω,", είπες και τ'αποφάσισες....
Ψάχνεις να αντικρίσεις το λίγο σκληρό, μα πεντακάθαρο φως ενός παγωμένου πρωινού...
Στρέφεσαι να μαντέψεις, σφραγισμένο μου μπουμπούκι, από που θα ανατείλει ο ήλιος ξανά...
Βιάζεσαι να ανοίξεις τα βελούδα σου να του χαμογελάσεις!
 Βρε κουτούτσικο, που πας?
Γιατί ξέφυγες από την αγκαλιά της μάνας γης?

-Νέα χρονιά ξεκινά!!!,  ακούω την απαλή φωνούλα σου σαν χάδι στα αυτιά μου...
...και βιάζομαι να την γνωρίσω!!! Εκεί κάτω που ήμουν, ονειρεύτηκα ομορφιές!!! 
Ονειρεύτηκα γέλια, χαρές, τραγούδια, χαμόγελα, ουράνια τόξα και λίγη βροχούλα για "ατσαλιά", για φιλιά κάτω από μια κόκκινη ομπρέλα......
Ονειρεύτηκα αγάπη!!! Ουουου....τόοοονους από αγάπη και φιλιά και αγκαλιές, πολλές αγκαλιές δυνατές, σφιχτές, να ενωθούν οι καρδιές.........  
Ονειρεύτηκα παιδιά γελαστά, χορτάτα, υγιή, να παίζουν, να τραγουδούν, να γελάνε! 
Ονειρεύτηκα γονείς μονοιασμένους, αγαπημένους, αγκαλιασμένους και στη μέση τα μικράκια τους, τα "μικροβιάκια" τους!
Ονειρεύτηκα  φίλους καρδιακούς χωρίς διχόνοια ανάμεσά τους...
Ονειρεύτηκα ξένους μεταξύ τους να ζουν σαν αδέρφια και να φροντίζουν ο ένας τον άλλο σαν να ήταν ο τελευταίος συνάνθρωπος στη γη....
Ονειρεύτηκα τον έρωτα να αγγίζει τα βελούδα μου και να μου ξυπνάει τα πιο όμορφα και τρυφερά αισθήματα..... Τα πέταλά μου να γίνονται φτερά μιας πεταλούδας και να με λικνίζει, ο έρωτας, (ααχ, αυτός ο έρωτας....)  σε μελωδικά μονοπάτια κι εγώ να στροβιλίζομαι με χίλιες δροσοσταλιές και αστερόσκονη γύρω μου.....
-Άσε με, μπουμπούκι μου τρυφερό, να είμαι γύρω σου....να με ραίνει η αστερόσκονη και οι δροσοσταλιές της αγάπης σου.....να με κάνουν να χαμογελώ τα πέταλά σου, καθώς τα αντικρίζω!
Να σαστίζει η καρδιά μου απ'τη χαρά του κόσμου τούτου!!
 Αλήθεια, έχει ακόμα Χαρά ο κόσμος τούτος??? 
Έχει τάχατες??? Έχει Ανθρωπιά? Έχει Ελπίδα? Έχει Αγάπη? Έχει Αδελφοσύνη? Έχει Συμπόνοια? Έχει Συμπαράσταση? Έχει Αλληλεγγύη?
Έχει Αντοχές να αντέξει τον συνάνθρωπο με τα καλά του, με τα στραβά του.......?

-Έλα, λοιπόν, άνθισε, μικρό μου!!!!! Σε προσμένω!!! Θα έχω έναν λίγο καλύτερο κόσμο για να αντικρίσεις....

(Γι'αυτό το "έτσι θέλω" σε αγαπώ, μπουμπούκι μου μικρό....!!! Μόνο γιαυτό.....
Γιατί, άμα το θέλεις, το μπορείς!!!

Καλή νέα χρονιά σε όλους τους αγαπημένους και μισ(ε)μένους μου εκεί έξω......
 Ας μας δώσει όλα τα όμορφα και όλα τα άσχημα που θα μας κάνουν όμως καλύτερους ....

ήηηηηη μήπως κάνω λάθος???

 Φιλί σκαστό και αγκαλιά δυνατή....

(να ενωθούν οι καρδιές μας ;ο) )

 Μικρό Βαϊλί *

που σας αγαπά, μα του λείψατε,  π'λυ π'λυ!!!