Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Όλα τα όμορφα πράγματα...

Καλημέραααα,όμορφη μπλογκογειτονίτσα!!!
 Οι κατασκευές δίνουν και παίρνουν!!! Ουάου!!! Ούτε να σας διαβάσω όλες προλαβαίνω...

 Και να που πήρα κι ένα διπλό βραβείο!!!  Άπ'την καλή μου  Άσπα!!!
 Περάστε μια ματιά να δείτε τι καταπληκτικά πράγματα δημιουργεί μια άλλη μανούλα με "full house"!!!



 
Σε ευχαριστώ πολύ, Άσπα μου!
  Και τώρα, όπως λέει και το βραβείο μου, (έτσι με πληροφόρησαν, γιατί ρώσικα δεν έχω μάθει...ακόμα!)  θα σας χαρίσω ένα χαμόγελό μου και θα σας πω και 3 από τα πράγματα που αγαπώ!
 Φυσικά και δεν αγαπώ μόνο 3, μα θα προσπαθήσω να τα γενικεύσω κάπως!

                           Για αρχή πάρτε ένα  χαμόγελο!!!



              και ............................
1ον: Αγαπώ τα μάτια των δικών μου ανθρώπων, όταν χαμογελούν!   Αυτές τις μικρές ρυτιδούλες που σχηματίζονται και την λάμψη που βγάζουν! 
2ον: Αγαπώ το νερό, είτε είναι βροχή είτε είναι θάλασσα είτε είναι σύννεφο είτε είναι αγριεμένο ποτάμι είτε είναι γαλήνια λίμνη είτε είναι μια σταγόνα σε ένα ροδοπέταλο είτε είναι ένα δάκρυ στην άκρη των ματιών σου...
 και  3ον: Αγαπώ τις αλλαγές!
Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω για πολύ το ίδιο πράγμα και όταν συμβαίνει στρεσάρομαι πολύ και βαριέμαι πολύυυυυ!!!
 Να μερικά ακόμη πράγματα που μάθατε για μένα...
 Σε λίγο θα κάνουμε και μπλογκο-ψυχοθεραπεία... χαχαχα!!!  :ο)))

Και τώρα ας παραδώσω το παρόν διπλό βραβείο σε 3 ακόμη αγαπημένες μπλογκόφιλες!

1).  H Φένια απ'το http://plegmena-apo-ta-xeria.blogspot.com/

2).  Η  Αγγελική απ'το http://pourangelique.blogspot.com/

3).  Η Rock n' Rolla απ'το http://witchcraftinprogress.blogspot.com/

.............................................................................................................................................................

 Και να μην αφήσω έτσι την ανάρτησή μου, χωρίς μια δημιουργία μου ακόμη....

 Τα-τα-ταααα!!!!
  Η ανάγκη για δημιουργία  παρουσιάστηκε με την έλλειψη αποθηκευτικού χώρου για τα  προσανάμματα.  και επίσης, υπάρχουν δύο βασικά μου κίνητρα για να γραπώσω την ιδέα!
- πενία τέχνας κατεργάζεται και,
- το θέλω ΤΩΡΑ!
 Έτσι λοιπόν προέκυψε το παρακάτω  ,ας πούμε,"καλάθι". 
 Φτιάχτηκε πέρυσι από κομμάτια τσουβαλοειδούς υλικού (δεν μου'ρχεται η λέξη,να πάρει...),
 ράφτηκε στο χέρι από την αφεντιά μου με χοντρό νήμα πλεξίματος (και όσο αντέξει), 
υποτίθεται ότι είναι τετράγωνο το σχήμα του, μα μας έχει πιτσικάρει λίγο από τον όγκο των δαδιών... 
και του κέντησα ένα φύλλο βελανιδιάς, έτσι- χάριν γούστου, ναμην είναι μοναχούλι και άχαρο! χαχα!
 Απ΄τη στιγμή που το στόλισα με το φύλλο, το  αγάπησα! Και άρεσε και στ'αγόρι μου πλυ-πλυ!!   ;ο) 
Μας εξυπηρετεί σχεδόν 2 χρόνια τώρα και κοντεύουμε να το λιώσουμε!χαχα!
(Πωπω! Σαν να έχει καρούμπαλο φαίνεται στη φωτο!αχαχα!!! :οD)




  Αυτά για σήμερα, ζουζούνες μου καλές!!!
 Να έχετε ένα όμορφο πρωϊνό, μεσημέρι,απόγευμα και βράδυ!

Φιλιά πολλά και να ντύνεστε καλάαα!!! Έβαλε πάλι ένα ψοφόκρυο.... Αλλά μου αρέσει κάθε εποχή να είναι η εποχή της! (ο νοών,νοείτω... ) 

                        Ματς!
                                                   *Vailie*   
                                                                                                   
Υ.Γ.1: Ρένα Χριστοδούλου!!! Βρήκα συρτάριιιιι!!!!  Συρταράκι βέβαια, μα για μια πρώτη προσπάθεια...   καλό! Ανάμενε σε επόμενη ανάρτηση!
           Άντε κορίτσια!!! Μην κάθεστε! πρέπει να τα κάνουμε 100 τα συρτάρια μας!!!!!
Υ.Γ.2:Και η αγαπημένη fotolabida έχει το πρώτο της giveaway και χαρίζει ζεστά κασκολάκια από τα χεράκια της πλεγμένα!!! Τρέξτε να δηλώσετε συμμετοχή!!!

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Δημιουργίες...


Λοιπόν, τα Χριστούγεννα πέρασαν , μα αν δεν σας δείξω μερικές ακόμη δημιουργίες από τότε, νομίζω ότι δεν θα μπορέσω να πάω παρακάτω!
  
 Αυτό το στεφάνι το έφτιαξα για να στολίσει την πόρτα  του πατρικού μου. Η μαμά μου είχε φτιάξει ήδη ένα στεφάνι από κληματαριά και της το στόλισα χριστουγεννιάτικα, κόβοντας από το έλατο που έχουμε στην αυλή μας και προσθέτοντας τις ανάλογες κορδέλες κα μπαλίτσα κόκκινη φυσικά!




 Στην άλλη πόρτα του σπιτιού,την κεντρική, μπήκε αυτό το στεφανάκι, που είναι με την ίδια διαδικασία φτιαγμένο, απλά έχει άλλα στολίδια! 
 Νομίζω ότι η φωτό το αδικεί... πάνω στην άσπρη πόρτα έδειχνε πολύ ωραίο!


 Μια άλλη κατασκευή ήταν οι παρακάτω χιονονιφάδες από σιλικόνη!
 Νομίζω ότι είχα δει κάτι παρόμοιο στο μπλογκ της Λαμπρούκας.  
 Αφού σχημάτισα τις χιονονιφάδες με το πιστόλι σιλικόνης, της πέρασα με διάφορες χρωματιστές χρυσόσκονες και έγιναν έτσι!



                                        Και ένα πιο κοντινό πλάνο!
Οι ασημένιες και οι μπλε και μόνο που τις κοιτούσα με ταξίδευαν 
στο όνειρο....



 Το κακό ήταν ότι τελικά δεν της κρεμάσαμε πουθενά γιατί...βαρέθηκα!!!  (accept my apologies...)
 Και φυλάχτηκαν μαζί με τα χριστουγεννιάτικα για του χρόνου. Θα φτιάξω κι άλλες και θα τις κρεμάσω με κάποια διακοσμητική ιδέα, γιατί φώτος απλά έφτιαξα μερικές από κάθε χρυσόσκονη και δεν έκαναν καλούς συνδυασμούς, δεν ήταν αρκετές...
 Πάντως δείχνανε υπέροχες γιατί ημιδιαφανίζουν  και λαμποκοπούν στο φως , μπροστά από ένα παράθυρο ή κάτω από ένα φωτιστικό...



Εδώ σας έχω μια καρφίτσα που έφτιαξα πριν αρκετό καιρό, μα τα χρώματα της νομίζω ταιριάζουν άνετα στον χειμώνα...
 Μαύρη κορδέλα υφασμάτινη με πουά (την λατρεύω!) και πεταλουδίτσα κόκκινη πλεγμένη με το 
 βελονάκι .  Πώς σας φαίνεται?





Να και ένα δαχτυλίδι με την ίδια κορδέλα κι ένα στρασάκι  στη μέση!  Μου αρέσουν τόοσο οι φιόγκοι...  Την βάση του δαχτυλιδιού την έχω φτιάξει με σύρμα που έντυσα με μαύρο κορδελάκι.




Από πάνω για δυο μέρες περνούσα υγρό γυαλί μπρος -πίσω για να γίνει και λίγο "φουσκωτό".
 Όταν το φοράω νομίζω ότι κάτι πρέπει να θυμηθώ!χαχαχα!!!




 Νομίζω ότι θα πήγαινε ωραία και σε μαύρες γόβες ψηλές peep-toe, μα στην φτέρνα, όχι μπροστά... 
και με κάλτσες με ραφή.... sexy lady......




Μέχρι και το κουκουναράκι το φόρεσε....  Όμορφα που του πάει, δεν συμφωνείτε? 
 (φανταστείτε πόσο μικρό είναι το κουκουνάρι που του έρχεται ίσα-ίσα το δαχτυλίδι....)



 Και αυτά τα αγαπημένα βελανίδο-σκουλαρίκια....μμμμμμ! Πως σας φαίνονται?





Στολίζουν δυο όμορφα αυτάκια....(όχι του βατραχούλη μου-ποτηράκι για οδοντόβουρτσες-)...
 Μου ταίριαξαν χρωματικά για τις "ανάγκες της φωτογράφισης"!!! χαχα!!!




 Και όταν βαριέμαι πολύ και δεν έχω τι να κάνω.... διακοσμώ και καμιά πέτρα....
 Με έπιασε κάποτε μια μανία να αποξηράνω λουλούδια και φύλλα σε ένα μικρό πιεστήριο που είχα  αγοράσει. Για κάποιους μήνες λοιπόν, μάζευα την φύση και την συμπίεζα ανάμεσα σε χαρτόνια και χαρτοπετσέτες, σαν τρελλή! χαχα!
 Μετά μου πέρασε, μα μου έμειναν πολλά,πάρα πολλά αποξηραμένα άνθη και φύλλα, τα οποία κρατώ σε ένα κουτάκι ξύλινο, να ψιλοαερίζονται λίγο, μην βρω και κατσαρίδες μέσα, και όταν μου'ρχεται καμιά έμπνευση φτιάχνω μικρές συνθέσεις που κολλάω πάνω σε πέτρες μαζεμένες απ'τη θάλασσα τα καλοκαίρια, τις περνάω με υγρό γυαλί για να έχω ένα δυνατό αποτέλεσμα  και ....voi laaa!!!!


 



 Αυτή την συνθεσούλα θέλω να την κάνω καρφίτσα κάποια στιγμή....  Είναι φτιαγμένη πάνω σε φύλλο χαλκού.





                                Και αυτή είναι μια απ'τις αγαπημένες μου...




Αυτά για σήμερα καλές μου μπλογκόφιλες.....
 Καλή εβδομάδα και... 
          ...να χαμογελάτε! Κάνει τους άλλους να ανησυχούν!!!  χαχαχα!!!




     Μάκια!                                                                     
                                               *Vailie*         ;ο)

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Μιαμ!Μιαμ! Σλουρπ!!!

Καλημέρα!!! Καλημέρα!!


 Μετά από μια διάλειψη που έπαθε η ανάρτηση με τον ομώνυμο τίτλο (ωραία παιχνίδια παίζει ο blogger!!!γκρρρ! τα νεύρα μου!!!.... :ο((( )   ....Θα προσπαθήσω να σας  την παραθέσω,όσο πιο κοντά σε αυτή που ήταν ήδη γραμμένη!


 Λοιπόν, σας είχα φαγάκι στολισμένο ,αλλά και γλυκάκι στολισμένο!


 Ξεκίνησα να σας λέω για τις παραμονές των Χριστουγέννων που έτρεχα πανικόβλητη να προλάβω να φτιάξω τα πιτάκια που είχα υποσχεθεί για τον μπουφέ  μετά την σχολική γιορτή της κόρης μου. 
 Τα πιτάκια από απλά λαχανοπιτάκια, κατέληξαν σε τονοπιτάκια!!!
Γιαμι! Γιαμι...
 Την συνταγή θα σας την γράψω άλλη φορά...βγήκαν πολύ νόστιμα! 


 

  Αυτή είναι η γέμιση. Δεν δείχνει τόσο εμφανίσιμη,μα,πιστέψτε με,αν σας αρέσει ο τόνος.....σλουρπ!!!! :οp



Να τα! Στο ταψάκι τους... Έτσι φουσκωτά που είναι μου'ρχεται να τσιμπήσω ένα ακόμη!
 Κοπιάστε! Κοπιάστε! κεραστείτε... Είναι φτιαγμένα με αγάπη!



 Κι εδώ είναι έτοιμα στολισμένα για να πάνε στον μπουφέ του σχολείου!




Να και το Ουρανάκι μας,ντυμένο για την παράσταση! Την καταευχαριστήθηκε ...




Κι εδώ επί το έργον! Σαν καλή νοικοκυρά φτιάχνει νοστιμιές. Η καλύτερή της να ρίχνει αλεύρι και ζάχαρη, να ανακατεύει, να ζυμώνει. Η δασκάλα της έκανε νοήματα να συνεχίσει, μα η Ουρανία στον ζυμαρόκοσμο της! :ο)
 (Παρεμπιπτόντως, το "τσεμπέρι" που φοράει είναι από μια παλιά της πυτζάμα που επιστρατεύτηκε για τις ανάγκες του έργου...)




Και μετά,φύγαμε για Χριστούγεννα!


 Στο γιορτινο τραπέζι υπήρχαν πολλά φαγητά! Οι γιαγιάδες (μαμά μου και θεία μου) διέπρεψαν σε νοστιμιές!
 Ακόμη και το παλικάρι μου έβαλε το χεράκι του και περιποιήθηκε το ψητό χοιρινό! Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να τραβήξω όσες φωτογραφίες ήθελα.  Φάγαμε στης θείας μου και τα ταψιά έφυγαν από νωρίς για το τραπέζι...
 Εγώ,παρόλο που μου αρέσει να μαγειρεύω, είμαι πιο πολύ των "γύρω-γύρω" ,ορεκτικά,σαλάτες,διακόσμηση! Να ευχαριστιέται και να χορταίνει  και το μάτι,βρε αδερφέ! ;ο)))




 Έτσι έγινε το τζατζικάκι μου.....υπερπαραγωγή!




Σαν τριαντάφυλλο.... 




 Να και η παντζαροσαλάτα με ντεκόρ από μανιταράκια-ραπανάκια!!! Την ιδέα με τα μανιτάρια την βρήκα στο καταπληκτικό και αγαπημένο blog της Ζέφης Ραφτοπούλου!




 Και να μην ξεχάσω τον υπέροχο και πεντανόστιμο κορμό της μανούλας μου που στολίστηκε κι αυτός γιορτινά και ήρθε...να φαγωθεί! Είναι αφράτο παντεσπάνι τυλιγμένο με κρέμα (που μας έσκασε βέβαια να σταθεί) και κατέληξε σε σάλτσα μόκας!!!  
 Αν είχε την υφή και το στήσιμο της σαντιγύ θα είχε και ακόμη καλύτερη διακόσμηση, γιατί αλλιώς δουλεύεται  ένα πιο συμπαγές υλικό...Την επόμενη φορά!!!






Ααα, μα πρέπει να σας δείξω και το καταπληκτικό Χριστόψωμο της μαμάς μου! Με κεντίδια και καρύδια,όπως το έφτιαχνε και η γιαγιάκα μου...


 


 Μα τα  Χριστούγεννα θέλουν και την μπισκοτοπαράγκα τους!!! χαχα!!! Και μπισκοτο-έλατο στην αυλή!




 Δεν είναι και τόσο όμορφα όσο τα δικά σας μπισκοτοσπιτάκια, μα τα ανιψάκια μου ξετρελλάθηκαν!!! Φυσικά η μόνη εντολή που τους δόθηκε ήταν να το φάνε ΟΛΟΟΟΟΟ!!!! 
 Γιάμι! Γιάμι! Σλουρπ!!!  






Αυτά τα νόστιμα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες του 2011!




  Θα τα πούμε σύντομα πάλι! 
..........και μην ξεχνάτε την  Συρταρο-mania!!!
 περάστε μια βόλτα να δείτε τι γίνεται ήδη στο σπιτικό της Ρένας! 


   Ζεστά φιλάκια σε παγωμένα μουτράκια...! Ματς!


                                                                  *Vailie*

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Λίγα λόγια για τις τελευταίες μέρες του 2011!

Καλησπέρα! Καλησπέραα!!!
  Εδώ είμαι πάλι! Επέστρεψα και λέω να...μείνω! χαχα! 
 Η αλήθεια είναι ότι δεν έλειπα από το σπίτι μου όλες αυτές τις μέρες, μα ήταν τόοοοσες οι υποχρεώσεις,γιορτές,τραπεζώματα,γιόρταζε και η πεταλουδίτσα μας (η Ουρανία μας) και δούλευα και όλες τις γιορτινές μέρες,οπότε...καταλαβαίνετε! Ήρθε και με πλάκωσε ,που λένε...
 Και παρόλο που ξέκλεψα λίγο χρόνο και έμπαινα στα όμορφα και στολισμένα μπλογκοσπιτάκια σας, δεν προλάβαινα να κάνω και δικές μου αναρτήσεις!
 Ας αφήσω όμως την πολυλογία γιατί και πάλι δεν με βλέπω να προλαβαίνω...χαχαχα!

 Καταρχήν να ευχαριστήσω την γλυκειά μου Αγαθή που με προσκάλεσε να παίξω κι εγώ το τελευταίο παιχνίδι που αφορά το 2011!
 Πρόκειται για το Top 10 και ακολουθούν τα δικά μου δέκα (και όχι μόνο) αγαπημένα...

           1. Αγαπημένο βιβλίο: για το 2011 δεν κατάφερα να διαβάσω και πολλά. Όμως αυτό που με κράτησε ήταν το "Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι" της Λ.Μαντά. Είχα καιρό να διαβάσω κάτι που να με συνεπάρει τόσο πολύ και να με κάνει να το ζήσω... 

           2. Αγαπημένη πόλη: Δεν είναι πόλη, είναι το χωριό του μπαμπά μου (Καστανιά Άρτης)  Ναι,ναι, είμαι ηπειρώτικο κεφάλι και οι βαθειές μου ρίζες χάνονται κάπου στο Σούλι.

           3. Αγαπημένο γλυκό: Ό,τι περιλαμβάνει σοκολάτα, μα και κάτι φρουτώδες (βλέπε, τύπου black forest,κλπ)  Αα,και παγωταάαα!!!! Φυσικά και παγωτά με γεύση καραμέλα ή γιαούρτι και βύσσινο... (πέφτω στα πατώματα για τέτοιο...αχ!τι το θυμήθηκα τώρα? σλουρπ!σλουρπ!)  :οp

           4. Αγαπημένο άρωμα: Θα σας πω αυτά που λατρεύω γενικά,όχι μόνο για το2011.
              α)Το πρώτο που με έφτασε να κλάψω ήταν το after-shave που είχε αποτυπωθεί στο πρώτο γράμμα που κράτησα στα χέρια μου όταν το παλικάρι μου ταξίδευε στα καράβια (καθότι ναυτικός) Το είχα βάλει σε ένα σακουλάκι ,γράμμα και φάκελο, και τράβαγα τζούρες μέχρι να με πιάσει πονοκέφαλος !!! χαχαχα!) 
          και β)Είναι αυτό που φοράει το παληκάρι μου! Το Farrenheit (δεν ξέρω αν το γράφω σωστά) Και για να γελάσουμε θα σας πω πως το ανακάλυψα... Δούλευα ταμίας τότε και ξαφνικά νιώθω να με τυλίγει μία αύρα,όπως είμαι σκυμμένη και περνάω λογ/σμους. Σηκώνω το κεφάλι και αντικρύζω ένα  νεαρό και ενώ ο άνθρωπος με ρωτούσε τι σύνολο έχει να πληρώσει, εγώ τον κοίταξα σαν υπνωτισμένη (δεν ξέρω τι έκφραση είχα...και δεν θέλω να μάθω) και του έκανα νόημα να σκύψει στον γκισέ!!! Άκουσα τον εαυτό μου να του λέει: "Συγγνώμη γι'αυτό που θα σου πω! Δεν σου κάνω καμάκι, μα ΤΙΙΙΙ άρωμα φοράαας???!!! Ξέρεις, είναι υπέροχο και θέλω να το πάρω στον άντρα μου..."
 Το καϋμένο το παιδί έμεινε κόκκαλο!  (δεν του είχα αφήσει και πολλά περιθώρια...χεχε!) Δεν μπόρεσε να κρατήσει ένα πλατύ χαμόγελο που απλώθηκε στο πρόσωπό του...
 Να μην μακρηγορώ,σας κούρασα... πήγα και το αγόρασα την άλλη μέρα και από τότε...μαντέψτε ποιος το φοράααει?!...   ;ο)

            5. Αγαπημένο blog:  Παρόλο που δεν μου αρέσει να κάνω διαχωρισμούς, θα διαλέξω το "themagiconions.blogspot.com" της Donni, γιατί  κυριολεκτικά αρπάχτηκα από πάνω του σε μια πολύ δύσκολη εποχή που πέρασα, ήταν τότε η μόνη διέξοδός μου κι έχουν περάσει  χρόνια  από τότε,μα ακόμη το επισκέπτομαι με λαχτάρα...
Αξίζει μια βόλτα από εκεί! Πιστέψτε με... Thanks Donni, even if u don't know it!
   
            6. Αγαπημένες μπότες: Θα πω για ένα ζευγάρι μπεζ μαλακές σαν παντόφλες,με γουνίτσα από μέσα. Μοιάζουν με τις ugg(αν τις λέω καλά,μα δεν είναι.) Τις έφερε από Αγγλία σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι ο Γιώργος μου και το πιο ωραίο ήταν που έφερε για όολααα τα κορίτσια του!!! Από ένα ζευγάρι μπεζ και της Σοφούλας ροζ! Μικροσκοπικές μπότες με γούνα... Τι πλάκα που είχαμε όταν τις φορούσαμε όλες μαζί!!!

           7. Αγαπημένος προορισμός: Δύσκολα μου βάζετε, κορίτσια... Λατρεύω τα ταξίδια και δυστυχώς δεν έχω κάνει και πολλά στη ζωή μου. Υπάρχει όμως ένα μέρος που θα'θελα να ξαναπάω με τον Γιώργο μου κάποια στιγμή, μόνο οι δυο μας! Όπως τότε...στο μήνα του μέλιτος (όπως συνηθίζεται να το λέμε), μόνο που για μας κράτησε μόλις 3 μέρες! Ήταν ένα καταφύγιο που εκτρέφανε άλογα και είχαμε πάει για ιππασία στο ελατόδασος, κάπου στην βόρεια Εύβοια...

           8.  Αγαπημένο φαγητό:  Τι να πρωτοπώ? Αγαπώ πολύ τις σαλάτες που έχουν απ'όλες τις ομάδες τροφών μέσα (πράσινα σαλατικά,γενικώς λαχανικά, κρουτόν, τυράκια,σαλαμάκια, κάποια σως,κλπ. Καταλάβατε,ε?) και λατρεύω ό,τι περιλαμβάνει ζυμαρικά,τυριά,πιπεριές  και μανιτάρια!!!

           9. Αγαπημένο μέρος για καφέ: Στη γωνιά μας κόκκινο τ'αναμμένο τζάκι... Ιδανικό σημείο του σπιτιού μου θα έλεγα, μιας κι εκεί λέμε τα δικά μας με το παλικάρι μου πίνοντας το καφεδάκι μας,πότε με τις μικρές ανάμεσά μας,πότε τα δυο μας. Έχω φτιάξει 2 μαξιλάρια από παλιές μαξιλαροθήκες και  ο καθένας κάθεται στην πλευρά του,δεξιά κι αριστερά από την εστία.  Αν τα παιδάκια μας ήταν πιο μεγάλα και αυτόνομα, θα είχαμε σίγουρα κάποιο αγαπημένο μέρος και για καφέ εκτός οικίας. Τα καλοκαίρια π.χ.,παίρνουμε το καφεδάκι στο χέρι και πάμε παραλία δίπλα στη θάλασσα όπου απασχολούνται και τα ζουζούνια πλατσουρίζοντας και ψάχνοντας κοχύλια και καβουράκια...

          10. Αγαπημένη ανάρτηση: Μα η "Angel's dance" φυσικά, όπου χορεύουν τα τρία αγγελάκια μας!


Νομίζω ,καλές μου, ότι μάθατε αρκετά για μένα,ε?  Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ...
 Όποια θέλει μπορεί να πάρει την σκυτάλη,μιας και το παιχνίδι παίζεται εδώ και καιρό και απ'ό,τι είδα λίγο πολύ το έχετε παίξει οι περισσότερες. 

.............................................................................................................................................................

    Και τώρα, ας περάσω σε κάτι άλλο...

Οι γονείς μου ζουν σε μια μικρή πόλη της Ελληνικής επαρχίας κι εκεί μεγάλωσα κι εγώ... Μένουν έξω από την πόλη σε ένα φυσικό περιβάλλον. Φέτος τα Χριστούγεννα μπορέσαμε να είμαστε κοντά τους για λίγες μέρες και περάσαμε πολύ όμορφα κι εμείς και τα παιδιά.
 Κοντά στο σπίτι τους υπάρχει ένα δάσος από βελανιδιές. Όταν μας έκανε λίγη λιακάδα ,παρόλο το κρύο, ντυθήκαμε καλά και πήγαμε να βρέθουμε λίγο πιο κοντά στη φύση. 

                                Προσπαθώντας να βγουν μια φωτογραφία κόντρα στον ήλιο...


 Οι περίεργες βελανιδιές που δεν έχουν βελανίδια! ΄Εφαγα τον τόπο να βρω σκουφάκια βελανιδιών και τίποτα,σας λέω!!! Τα κατάπιαν οι καρακάξες? Που πήγαν?


                                                             Ένα μανιταράκι μοναχό...


                                  Ψάχνοντας για σκουφάκια βελανιδιών και κυκλάμινα...ματαίως!

 

                                                Να'μαι κι εγώ με τις ζουζουνίτσες μου....

    
                                               Ο μπαμπάς μας με την πιο μικρούλα μας...

                                   ................................................................................


...και μετά που επιστρέφαμε σπίτι,τα κορίτσια ήθελαν να πάμε από τους γειτόνους μας μια βόλτα να τους δουν. Ήταν σίγουρες ότι θα τους βλέπαμε γιατί είχε ωραία λιακάδα και θα ήταν έξω!
 Και όντως ήταν.....  :ο)))


 

                                                             Η μαμά με το μικρό της....



                                         Και η άλλη μαμά με το άλλο μικρό της....Hi guys!!!

 Αυτή ήταν μια όμορφη μέρα............... Πόσο μας ηρεμεί η επαφή με την φύση! Σε μια πόλη ,όπως η Αθήνα,  τόσο στείρα από φυσικό περιβάλλον,παρόλο που έχει ιδανικό κλίμα, ξεχνάμε το πόσο σημαντικό είναι το να είμαστε κοντά στο σημείο αναφοράς της ανθρώπινης ύπαρξης. Ώσπου αυτό γίνεται ανάγκη και πόθος και τότε ψάχνουμε απεγνωσμένα να το ζήσουμε ξανά και να το κρατήσουμε σφιχτά έστω και για λίγο, να αναπνεύσουμε βαθιά και να ξαναμπούμε στην καθημερινότητά μας ανανεωμένοι! Μα το'χουμε τόσο ανάγκη.... Το'χω τόοσο ανάγκη.... Μεγάλωσα πάνω στα δέντρα,κυριολεκτικά! Ήμουν λύκειο όταν η γιαγιά μου με ανακάλυψε μια μέρα σκαρφαλωμένη σε μια καρυδιά στο χωριό μου και για πρώτη φορά στη ζωή της μου έβαλε τις φωνές,που ήμουν "κόρη της παντρειάς!!!" και ήμουν ακόμη πάνω στα δέντρα... (τα δικά της τα είχε ξεχάσει...τελοσπάντων...)
 Καταλαβαίνετε φαντάζομαι την ανάγκη μου για...μαϊμουδοκαταστάσεις............ε? ;ο)
 Παρόλο που την Αθήνα την αγαπώ ,τουλάχιστον όπως ήταν πριν μερικά χρόνια, δεν παύω να λυπάμαι που τα παιδιά μου μεγαλώνουν σε ένα διαμέρισμα κι έναν "στείρο" κήπο... Γι'αυτό προσπαθούμε να το σκάμε πότε-πότε (δυστυχώς όχι όσο συχνά θα θέλαμε...).

        Αυτό που έπρεπε να είναι το φυσικό μας περιβάλλον, έγινε ανάγκη και λαχτάρα πια!
                           Και,φίλοι μου,πόσο λυπάμαι..........

 Σας χαιρετώ προς το παρόν και θα τα ξαναπούμε, σύντομα εύχομαι.....

   Χειμωνιάτικα φιλάκια σε παγωμένα μουτράκια......

                                                                                          *Vailie*  ;o)

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

                           
   Ευχές από καρδιάς για μια καλύτερη και ευλογημένη νέα χρονιά!!!

                                 Χαμογελάτε!!! ...είναι μεταδοτικό!      ;ο)


Σε όλη την μπλογκογειτονιά σας στέλνω τις ευχές μου και  υπόσχομαι να επανέλθω αύριο με μια νέα ανάρτηση που θα αφορά το ενδιάμεσο διάστημα των εορτών που...εξαφανίστηκα!


 
                                             Φιλιά  και μια ζεστή αγκαλιά!!! Καλό βράδυ....


                                                                                                                             *Vailie*