Απόψε είχα στο νου μου μιαν άλλη αναρτησούλα...
...μα επειδή συμβαίνει και στη ζωή μας συναντάμε κάποιους Ανθρώπους
που μας αγγίζουν βαθιά με την συμπεριφορά τους...
...άλλαξα σχέδια!
Θυμήθηκα ένα e-mail που μου έχουν στείλει εδώ και καιρό
και είπα να σας το παραθέσω αυτούσιο
για να μην αλλάξω ή χαλάσω το παραμικρό από το μήνυμά του!
Σας χαρίζω λοιπόν...τους "μεταξωτούς"!
"Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι ...;
Μου 'μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η συμπεριφορά και η στάση τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας. Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της «μεταξωτής συμπεριφοράς» ...; Βέβαια οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν «μεταξωτά» στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις. Γι' αυτό και είναι κάπως παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για το «είναι» των ανθρώπων ...;
Παρ' όλα αυτά, προσωπικά, διακινδυνεύω την εξαγωγή συμπερασμάτων παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες, στον εργασιακό χώρο και στο «δάσος» του καθεμέρα, όταν συγχρωτίζομαι με αγνώστους. Και συνήθως δεν πέφτω έξω. Διότι τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν πειστικά τον εσωτερικό κόσμο του άλλου. Τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό ...;
Φερ' ειπείν, «σκλαβώνομαι» από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση στο τραπέζι μιας ταβέρνας. Θεωρώ την κίνηση αυτή απότοκο καταγωγικής ευγένειας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον. Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά. Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία... Κάποτε βρέθηκα σ' ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν οι «επώνυμοι». Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. «Μεταξωτός άνθρωπος», σκέφτηκα...
Η μεταξωτή συμπεριφορά δεν παραπέμπει απαραιτήτως -ή κυρίως- στο σαβουάρ βιβρ και στους «καλούς τρόπους» εν γένει. Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.
Εδώ, το «μετάξι» είναι αυτοφυές ή προϊόν δουλεμένου χαρακτήρα. Είναι ο τρόπος που ο άλλος βλέπει τους συνανθρώπους του. Είναι η θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του προσωπικού ωφελιμισμού. Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα, χωρίς βέβαια η «μεταξωτή συμπεριφορά» να φτάνει σε σημείο υπονόμευσης προσωπικών δικαιωμάτων και δικαίων. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του... Όμως, προσέξτε μια λεπτή απόχρωση: ποτέ ένας «μεταξωτός άνθρωπος» δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν -στη σειρά μιας καντίνας ή στην ιεραρχία- χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα και μεθόδους.
Το «άφες αυτοίς» είναι ριζωμένο μέσα του. Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. Ξέρει τι γίνεται στην «αγορά». Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. Απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει.
Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα στωικοί και γρανιτένιοι. Ένας από αυτούς έγινε φίλος μου - και το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί αυτό. Πρώτη μέρα στη μονάδα γύρισε από τη σκοπιά και μπήκε στη σειρά για φαγητό. Ήταν τρίτος από το τέλος. Τότε ακούστηκε ο μάγειρας να λέει ότι έμειναν μονάχα δύο μερίδες. Ο Κωστής πλησίαζε, ήταν ένας από τους δύο τυχερούς. Αλλά μόλις άκουσε τον μάγειρα, έφυγε αθόρυβα παραχωρώντας τη θέση του στον επόμενο. Έτσι. Αθόρυβα, αυτοθυσιαστικά, γενναιόδωρα, χωρίς να το κάνει θέμα...
Οι μεταξωτοί άνθρωποι. Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά... Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, μεταξωτοί... Φαίνονται από μακριά. Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στο φέρεσθαι των ανθρώπων..."
(Γιάννης Τριάντης ο συγγραφέας του κειμένου.
Όταν υπάρχουν άνθρωποι και με κάνουν να αισθάνομαι Άνθρωπος, τότε πρέπει να μεταδώσουμε αυτό το μοίρασμα σε όσους μπορούν να το λάβουν.Οι μέρες μας, το ζητούν.)
(Γιάννης Τριάντης ο συγγραφέας του κειμένου.
Όταν υπάρχουν άνθρωποι και με κάνουν να αισθάνομαι Άνθρωπος, τότε πρέπει να μεταδώσουμε αυτό το μοίρασμα σε όσους μπορούν να το λάβουν.Οι μέρες μας, το ζητούν.)
.....................................
Επειδή στη μπλογκόσφαιρα στην οποία κινούμαστε συναντώ τέτοιους ανθρώπους....
Το έχω ξαναπεί, εδώ είμαστε γυμνοί από τα εξωτερικά και άλλα χαρακτηριστικά μας.....εδώ μιλάνε μόνο οι καρδιές μας, με την ανάγκη να αγαπούν και να αγαπιούνται!
Να εκφράζουν τα συναισθήματα με λέξεις, με τραγούδια, με δημιουργίες, με ένα σχόλιο, με ένα χαμόγελο, με μια σιωπή....
Και βλέπω με τα μάτια της ψυχής μου αρκετές όμορφες καρδιές, καθάριες και μεταξωτές.......
Crystal clear and soft as pure silk, my dearest.....
Καλό σας βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους.....
Μικρό Vailie*
(που σας αγαπά πλύ-πλύ....) ;ο)
Τι όμορφο κι αληθινό...Ευχαριστούμε γλυκό κορίτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη εβδομαδα Μαρια μου!
ΔιαγραφήΝαι, ομορφο και αληθινο, αν δεις λιγο πιο βαθεια μεσα στην ψυχη των ανθρωπων....
Μερικες φορες ανακαλυπτεις πραγματα που ουτε τα φανταζοσουν....μαγεια!
υπεεεεεεροχο!!!!!!πολλα φιλια και να εχεις μια ομορφη εβδομαδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου γλυκια μου!
ΔιαγραφήΧαιρομαι που σου αρεσε... καλη εβδομαδα και σε σενα! ;ο)
ωραιο κειμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήνα εισαι καλα
Ειρηνη μου, καλο απογευμα ευχομαι....
Διαγραφήφιλια! ;ο)
Πολύ όμορφο κείμενο! Σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά! :))
Καλή εβδομάδα!
Καλη εβδομαδα @iris!
Διαγραφήθαρθω βολτουλα αργοτερα....
φιλια!
Καμιά φορά ίσως και μόνο αυτό να έχει αξία,
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που βγάζουμε εδώ μέσα σε αυτές τις σελίδες,
ψυχή , καρδιά , μυαλό γυμνά από το φθαρτό σαρκίο,
ενδεδυμένα με την θέληση για μια ομορφότερη ζωή …
αυτή που άπιαστο όνειρο μοιάζει στις μέρες μας.
Την καλημέρα και τα φιλιά μου :)
Ξερεις εσυ....τι μαγισσα θα ησουν αν δεν το κατειχες το θεμα?!
ΔιαγραφήΦιλια κι απο μενα...να παει καλα η "ρημαδα"..... ;ο)
Τους μεταξωτούς ανθρώπους τους καταλαβαίνουμε συχνά και από την αύρα τους απλά, από τη δύναμή τους να στέκονται αρμνικά πάντα δίπλα μας, όπως το αισθάνεται ο καθένας αυτό το αρμονικά. Κι αυτή η αύρα αποτυπώνεται βεβαίως εκτός από το βλέμμα και τις μικρές ασήμαντες κινήσεις, και στη γραφή, στις σκέψεις του καθενός που επιλέγει να τις μοιραστεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα, καλό απόγευμα!
Καλως ορισες στο σπιτακι μου Αλεξιαννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω στρωσει γιασεμια αποψε.....για τους φιλους....
Σε φιλω! ;ο)
μεταξωτοί άνθρωποι... μεταξωτές καρδιές.... μεταξωτές ψυχές... μεταξωτά όνειρα.... πολύ όμορφη ανάρτηση καλή μου...και εγώ έχω δει μεταξωτούς ανθρώπους στην ζωή μου....και εδώ στην γειτονιά μας.. χωρίς να τους έχω δει ποτέ, έχω γνωρίσει αρκετούς μεταξωτούς ανθρώπους...σ ευχαριστούμε που κοσμείς με τη ευαισθησία σου την γειτονιά μας....να έχεις ένα όμορφο βραδύ τα φιλιά μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου εισαι, αγγελε μου?
ΔιαγραφήΟμορφα που τα γραφεις..... σε ειδα στο ηλιοβασιλεμα αποψε....
Εκει στους οριζοντες που πετας προσεχε τα μικρα αγγελακια που αυτες τις μερες ξεκινησαν το ταξιδι τους προς τον Παραδεισο.... εσυ που ξερεις, οδηγησε τα με ασφαλεια στην αγκαλια Του!
υπέροχο κείμενο για την καινούρια βδομάδα , πέρνα για ένα κέρασμα απο το σπιτάκι μου " μεταξωτή καρδούλα μου "
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα γλυκια μου!
ΔιαγραφήΔεν ξερω αν ειμαι παντα...θαθελα,μα φοβαμαι οτι δεν τα καταφερνω ....οχι παντα!
Τα φιλια μου! ;-)
όμορφη, τρυφερή ανάρτηση. καλή εβδομαδα να εχεις μεταξωτή φίλη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ σε σενα ευχομαι ναναι ολα ομορφα,απαλη μου...
ΔιαγραφήΚαλη σου μερα κ καλη εβδομαδα!
Δυνατη αγκαλιτσα!!! ;-)
υπέροχο, μου άρεσε πολύ και ο ορισμός "μεταξωτοί άνθρωποι"... ευτυχώς υπάρχουν! φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,ευτυχως υπαρχουν κ μας τυλιγουν με το απαλο μεταξι τους!
ΔιαγραφήΑνθρωποι που δεν εχουν ακιδες! Οπου κ να σε αγγιξουν, σε χαιδευουν...
Καλημερα γλύκα! ;-)
Το είχα διαβάσει, μα κάθε φορά δεν το χορταίνω... Ευτυχώς που στη ζωή μας εμφανίζονται κι αυτοί οι άνθρωποι! Και θυμόμαστε τις αξίες που είχαμε ξεχάσει, και παρακινούμαστε, να γίνουμε λίγο σαν αυτούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ!
Ναι,κ εγω δεν το χορταινω! Θα μπορουσα να χυθω στις σκεψεις που με πλημμυριζουν κ να γραψω αλλο ενα τοσο κατεβατο...
ΔιαγραφήΣτη ζωη μου δεν μιλαω πολυ,μα οταν μπορω να γραψω....ξεχυνομαι στα χαρτια κ στα πληκτρολογια! :-P
Ξερεις Ευα μου,οταν συναντω εναν τετοιο ανθρωπο,νιωθω την γλυκα του,το μεταξι του να με τυλιγει σιγα-σιγα...κ αυτο δεν με αφηνει ασυγκινητη! Με κανει να νιωθω ομορφα...απαλα....να ειμαι κ εγω καλη μαζι του!
Εχεις κ τη δικη μου καλημερα κ ας εμοιασε χειμωνας σμρ! :-)
Τι υπέροχη ανάρτηση, και το κείμενο αυτό θα μου μείνει νομίζω για πάντα στη μνήμη. Εύστοχο και χτυπά στην καρδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι που σε βρήκα, αισθάνομαι μια ζέστη εδώ :)
Καλή σου μέρα !!
Γεια σου Μπισκοτακι μου! Καλως ορισες και στο σπιτακι μου...
ΔιαγραφήΝαι, χτυπαει κατευθειαν στην καρδια...οπως το ειπες!
Νομιζω ειναι η λεξη "μεταξωτοι" που μας μενει!
Φιλακι ως την Καλιφορνιαααα!!!!! ;ο)
Εξαιρετικό κείμενο... Δονεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το, το καλο μου το κοριτσι! ;ο)
ΔιαγραφήΝαι...επαιρνε κι αλλη αναλυση...
Υπαρχουν "μεταξωτοι" ανθρωποι που δεν ειναι μονο στα πρακτικα θεματα ετσι...ειναι και στα βαθυτερα...στα της καρδιας....κι εκει τα χαδια και τα αγγιγματα πρεπει να γινονται με ευλαβεια, γιατι δεν ξερεις σε ποια πληγη του αλλου θα ακουμπησεις...
Οταν λοιπον, σε πλησιαζει καποιος τετοιος ομορφος ανθρωπος...τοτε νιωθεις ομορφα κι εσυ! Στολιζεται το μεσα σου και λαμπει!
Δεν πρεπει να αφηνουμε την καθημερινοτητα να μας θαμπωνει την ομορφαδα μας....
Να μην σε κουραζω αλλο ομως....Ειμαι πολυ χαρουμενη που περασες απτην ακρη της μπλογκογειτονιας!
Φιλια! ;ο)
βαρύς ο τιτλος
ΑπάντησηΔιαγραφήσευχαριστω ,φιλια
Εγω ετσι σε βλεπω...Τιμη μου που σε γνωριζω (εστω και διαδικτυακα)!
Διαγραφή;ο)
tea_airis@yahoo.gr το mail μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πιο προσωπικά!
Σε φιλώ!
Οκ! Σε εφτιαξα σμρ, ε? :οp
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο κείμενο! Μ' έκανε να σκεφτώ και να διαπιστώσω για άλλη μια φορά πως τόοοοοοοσους ανθρώπους γνώρισα όοοοοολα αυτά τα χρόνια, μα μεταξωτούς ελάχιστους!!!!!! Σπανίζει το είδος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Ναι,Φιλιαμου!
ΔιαγραφήΑλλα ευτυχως υπαρχουν...
Καλη σου μερα! :-)
Hola un buen texto y lo del pueblo me gusta, sigue tan inspiradora. Un abrazo.
ΑπάντησηΔιαγραφήMuchas gracias mi querido! Un beso per te!
ΔιαγραφήΠολύ μου άρε ο χαρακτηρισμός "μεταξωτοί άνθρωποι". Περιγράφει πολύ καλά αυτής της πάστας τους ανθρώπους...ωραία ανάρτηση, δυνατό κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω! Καλως ορισες, μαμα κουκουβαγια! Κι εγω μια τετοια ειμαι.... ;ο)
Διαγραφήκουκουβαου!
πολύ διαφορετική αυτή σου η ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήσπανίζουν οι μεταξωτοί άνθρωποι!..δυστυχώς!
σε φιλώ και σε καληνυχτώ φίλη μου!
Καμια φορα βγαζω κ λιγο απο τον αλλο μου εαυτο!
Διαγραφήχαιρομαι που εθδα την σκια σου στο σπιτακι μου...
Να περνας! Δεν σε φοβαμαι,φαντομα μου... ;-)
Πολύ όμορφο και δυνατό κείμενο..μέσα απο την καρδιά..!!!!...."Μεταξωτοί άνθρωποι"....πολύ όμορφος χαρακτηρισμός !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά γλυκό μου Vailie !!!!
:ο)))
Κοριτσάκι μου!!! Τι υπεροχο άρθρο!Ξέρεις κάτι ματαξωτή είσαι κι εσύ...απλά δεν το ξέρεις ακόμη!!
ΑπάντησηΔιαγραφή